Komputer i drukarka to środek trwały, czy wyposażenie?
Osoby prowadzące działalność gospodarczą czasami wahają się czy dana rzecz stanowi środek trwały, czy raczej jest wyposażeniem? W firmie wątpliwości w tym zakresie często dotyczą komputera i drukarki.
W celu prawidłowego ustalenia kosztów uzyskania przychodów należy właściwie zakwalifikować nabyte składniki majątku. Zarówno komputer, jak i drukarka, czy skaner lub urządzenie wielofunkcyjne (drukarka, skaner i fax w jednym urządzeniu) mogą stanowić środek trwały podlegający odpisom amortyzacyjnym, a także mogą stanowić wyposażenie, które ujmuje się jednorazowo w kosztach.
Czym jest środek trwały?
W przepisach podatkowych, głównie w art. 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z dnia 26 lipca 1991 roku (Dz. U. 2016.2032) nie ma podanej jednolitej definicji środka trwałego. W art. 22a zostały wskazane jedynie składniki majątku, które po spełnieniu określonych warunków mogą zostać uznane za środki trwałe podlegające amortyzacji.
Zgodnie z przepisem, środki trwałe podlegające amortyzacji z zastrzeżeniem art. 22c ustawy, to:
stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania: • budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością, • maszyny, urządzenia i środki transportu, • inne przedmioty, o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1.
Podatnicy mogą nie dokonywać odpisów amortyzacyjnych od składników majątku, o których jest mowa w art. 22a i 22b ustawy o wartości początkowej określonej zgodnie z art. 22g, nieprzekraczającej 10 000 zł. W tej sytuacji wydatki poniesione na ich zakup mogą stanowić koszty uzyskania przychodów w miesiącu oddania ich do używania (art. 22d ustawy).
Czym jest wyposażenie?
W Rozporządzeniu Ministra Finansów w sprawie prowadzenia Podatkowej Książki Przychodów i Rozchodów z dnia 26 sierpnia 2003 roku (Dz. U. 2017.728) napisane jest, że wyposażenie tworzą rzeczowe składniki majątku związane z wykonywaną działalnością, niezaliczone do środków trwałych. Do ewidencji wyposażenia wpisuje się wyposażenie, którego wartość początkowa w rozumieniu odrębnych przepisów, przekracza kwotę 1 500 zł netto.
Wyposażenie mogą tworzyć również składniki majątku o wartości nieprzekraczającej 10 000 zł, nawet jeżeli spełniają warunki do uznania ich za środki trwałe, np. na podstawie przewidywanego okresu ich używania przez czas dłuższy niż 1 rok, o ile podatnik podejmie decyzję o niezaliczeniu ich do środków trwałych.
Podsumowanie
Składniki majątku, których wartość nie przekracza 10 000 zł, nawet jeżeli spełniają warunki do uznania ich za środki trwałe, to zgodnie z decyzją podatnika nie muszą być za nie uznane. W takiej sytuacji będą stanowiły wyposażenie. Jeżeli wartość składników majątku przekracza kwotę 1 500 zł, to muszą one zostać ujęte w ewidencji wyposażenia. Kiedy wartość nie przekracza tej kwoty, to nie trzeba ich wykazywać w ewidencji.
