Większość przedsiębiorców prowadzących działalność gospodarczą w miarę upływu czasu myśli o poszerzeniu zakresu o inną określoną branżę. W związku z tym, czy zakupy poniesione na zakup lub wytworzenie środków trwałych będą mogły być zaliczone do kosztów firmowych? Zgodnie z przepisami, kosztem przedsiębiorcy są te wydatki, które wykazują związek przyczynowo – skutkowy pomiędzy poniesionym wydatkiem, a przychodami uzyskanymi z działalności, zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów.
Art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym (koszty uzyskania przychodów w działalności gospodarczej)
Zgodnie z wymienionym wyżej przepisem za koszty uzyskania przychodów uważane są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania bądź zabezpieczenia źródła przychodów z wyłączeniem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy. A więc kosztami są wszystkie uzasadnione wydatki poniesione w prowadzonej działalności gospodarczej, które nie zostały zawarte we wspomnianym art. 23. Wydatki mogą być bezpośrednio lub pośrednio powiązane z uzyskiwanymi przychodami, zachowaniem lub zabezpieczeniem ich źródła. Wykazanie związku przyczynowo – skutkowego pomiędzy wydatkiem, a przychodem należy do obowiązków podatnika. Dodatkowo każdy wydatek, aby mógł stanowić koszt uzyskania przychodów musi być prawidłowo udokumentowany.
Czym są środki trwałe?
Do środków trwałych zaliczają się:
budowle, budynki i lokale stanowiące odrębną własność
maszyny, urządzenia, środki transportu
inne przedmioty spełniające poniższe warunki:
są własnością lub współwłasnością podatnika
zostały nabyte lub wytworzone we własnym zakresie
są kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia ich do używania
przewidywany okres używania przekracza 1 rok
wykorzystywane są przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną działalnością lub zostały oddane do używania w oparciu o umowę najmu, dzierżawy lub umowę określoną w art. 23a pkt 1 ustawy o PIT.
Środki trwałe podlegają amortyzacji. Odpisy amortyzacyjne dokonywane są od wartości początkowej środka trwałego już od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu wprowadzenia środka do ewidencji środków trwałych aż do końca miesiąca, w którym dojdzie do zrównania sumy odpisów amortyzacyjnych z wartością początkową środka lub do momentu, w którym dany środek zostanie zlikwidowany bądź zostanie zbyty lub zostanie stwierdzony jego niedobór. Za wartość początkową środka trwałego uważa się między innymi koszt wytworzenia jeżeli środek został wytworzony we własnym zakresie lub cenę nabycia jeżeli środek został nabyty odpłatnie.
Zgodnie z art. 22g ust. 4 ustawy o PIT za koszt wytworzenia uważana jest:
wartość, w cenie nabycia, zużytych do wytworzenia środków trwałych: rzeczowych składników majątku i wykorzystanych usług obcych, kosztów wynagrodzeń za prace wraz z pochodnymi i inne koszty dające się zaliczyć do wartości wytworzonych środków trwałych. Do kosztu wytworzenia nie zalicza się wartości własnej pracy podatnika, jego małżonka i małoletnich dzieci, kosztów ogólnych zarządu, kosztów sprzedaży oraz pozostałych kosztów operacyjnych i kosztów operacji finansowych, w szczególności odsetek od pożyczek (kredytów) i prowizji, z wyłączeniem odsetek i prowizji naliczonych do dnia przekazania środka trwałego do używania.
Obowiązujące przepisy pozwalają na niedokonywanie odpisów amortyzacyjnych w przypadku kiedy wartość początkowa środka trwałego nie przekracza wartości 10 000 zł. W tym przypadku wydatki poniesione na nabycie stanowią koszty uzyskania przychodów w miesiącu oddania ich do używania. Dodatkowo podatnicy od takich środków dokonują odpisów amortyzacyjnych na zasadach ogólnych bądź jednorazowo w miesiącu oddania do używania lub w miesiącu następnym. Jeżeli wartość środka trwałego w dniu przyjęcia do używania przekracza 10 000 zł, to odpisy amortyzacyjne dokonywane są na zasadach ogólnych.
Altana ogrodowa używana tylko w sezonie, a amortyzacja
W działalności gospodarczej zdarza się, że niektóre składniki majątku nie są używane przez cały rok, a jedynie przez część roku, głównie ze względu na warunki pogodowe. Mówimy wtedy, że są to składniki majątku używane sezonowo. Od takich składników można dokonywać odpisów amortyzacyjnych w okresie, w którym są wykorzystywane.
Wysokość odpisu ustala się przez:
podzielenie rocznej kwoty odpisów przez liczbę miesięcy w sezonie
podzielenie rocznej kwoty odpisów przez 12 miesięcy w roku.
Wybór metody wyliczenia miesięcznego odpisu amortyzacyjnego należy do przedsiębiorcy. Przy pierwszej metodzie, amortyzacja następuje szybciej.
Większość altan ogrodowych może być użytkowana jedynie w sezonie letnim ze względu na to, że nie jest ogrzewana, czyli należą do sezonowych składników majątku.
Altana ogrodowa – koszty uzyskania przychodów
Przedsiębiorca prowadzący działalność gospodarczą w zakresie informatyki postanowił poszerzyć działalność, która będzie polegała na wynajmie maszyn rolniczo-budowlanych. W związku z wynajmem maszyn rolniczych postanowił zakupić i postawić w miejscu prowadzenia działalności gospodarczej, altanę ogrodową, którą będzie wykorzystywał w działalności. W altanie ma zamiar prowadzić podręczne biuro. Między innymi mają tu być podpisywane umowy najmu maszyn rolniczych, wystawiane rachunki, czy przeprowadzane rozmowy z potencjalnymi klientami. Altana ma służyć także do wykonywania pracy zdalnej w podstawowej działalności podatnika. W ten sposób przedsiębiorca chciał zwiększyć bezpieczeństwo w związku z rozprzestrzenianiem się COVID-19. Praca na świeżym powietrzu ogranicza szerzenie się wirusa w porównaniu z zamkniętymi pomieszczeniami. Wartość postawionej altany ma wynieść mniej niż 10 000 zł. Natomiast łączny koszt wszystkich prac związanych z altaną przekroczy 10 000 zł, ale będzie niższy od 20 000 zł. Altana ma być użytkowana tylko w sezonie przez okres dłuższy niż 1 rok. Altana, przynajmniej na początku nie będzie wykorzystywana do celów prywatnych. Przedsiębiorca nie będąc pewien, czy w jego przypadku postawienie altany ogrodowej i koszty z tym związane będą stanowiły koszty uzyskania przychodu, złożył wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej.
W odpowiedzi Dyrektor KIS wydał interpretację indywidualną (25 sierpnia 2021 roku), sygn. 0112-KDIL2-2.4011.652.2021.1.MB, w której wyjaśnił i przedstawił w jakiej sytuacji poniesione przez podatnika wydatki mogą zostać uznane za koszty uzyskania przychodów w działalności gospodarczej i dodatkowo wskazał definicję środka trwałego. Jeżeli więc wartość wytworzenia altany przekroczy kwotę 10 000 zł i altana będzie wykorzystywana na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej i będzie użytkowana przez okres dłuższy niż 1 rok, to będzie stanowiła środek trwały podlegający amortyzacji. W tej sytuacji kosztem będą odpisy amortyzacyjne. Tym samym wydatki poniesione na wytworzenie altany ogrodowej mogą zostać uznane za koszt uzyskania przychodu w prowadzonej działalności gospodarczej poprzez odpisy amortyzacyjne.
PRZYKŁAD Przedsiębiorca poniósł wydatki na wytworzenie altany ogrodowej w wysokości 8 000 zł. Altanę wykorzystuje w prowadzonej działalności gospodarczej. W jaki sposób przedsiębiorca może rozliczyć poniesione wydatki na wytworzenie altany ogrodowej?
Odpowiedź: Wszelkie wydatki związane z wytworzeniem altany ogrodowej o wartości nieprzekraczającej 10 000 zł mogą być poddane jednorazowej amortyzacji lub zaliczone bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów bez konieczności wprowadzania altany do ewidencji środków trwałych. Powyższe wydatki przedsiębiorca może też amortyzować na zasadach ogólnych.
