Faktury dwujęzyczne

Przedsiębiorcy współpracujący z zagranicznymi kontrahentami do udokumentowania transakcji mogą wykorzystać faktury dwujęzyczne. Kontrahent zagraniczny może poprosić o wystawienie dokumentu w języku obowiązującym w jego kraju lub w języku angielskim.

Na skróty

Czym jest faktura dwujęzyczna?
Faktura dwujęzyczna na przykładzie transakcji z kontrahentem węgierskim
Rozliczanie transakcji wewnątrzwspólnotowych
Faktury dwujęzyczne w programie FakturaXL

Czym jest faktura dwujęzyczna?

Polskie przepisy uwzględniają możliwość wystawienia faktury w dwóch językach. W tej kwestii istnieje pewna dowolność. Przedsiębiorcy mogą między sobą ustalić sposób wystawienia dokumentu.
Faktura dwujęzyczna pod kątem wystawienia jak również zawartości treści jest takim samym dokumentem jak faktura polska, którą określa art. 106e ust. 1 dział XI ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku VAT. Jedyną różnicą jest opis sporządzony w dwóch językach: języku sprzedawcy (wystawcy) oraz języku kontrahenta (odbiorcy).

Faktura dwujęzyczna na przykładzie transakcji z kontrahentem węgierskim

Polski sprzedawca współpracujący z firmą węgierską może wystawić fakturę dwujęzyczną przyjmując do rozliczenia dokumentu walutę jaką ustali z kontrahentem z Węgier. Na przykład może to być EURO zamiast złotówki (PLN) lub węgierski forint (HUF).
Osoba wystawiająca fakturę musi zastosować się do przepisów podatkowych obowiązujących w kraju, w którym rozlicza się jego firma. W par. 12 ust. 1 Rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie prowadzenia PKPiR można przeczytać, że zapisy w księdze dokonane w języku polskim muszą być staranne, czytelne i trwałe, sporządzone w oparciu o prawidłowe i rzetelne dowody.

Faktura wystawiona w obcej walucie musi zostać przeliczona na złotówki jeszcze przed rozliczeniem księgowym po kursie NBP z dnia roboczego poprzedzającego dzień wystawienia faktury. Nie mylić z datą sprzedaży ani z datą zapłaty na fakturze. Przelicznik należy przyjąć po średnim kursie NBP. Kwota podatku VAT zawsze musi być zapisana w złotówkach niezależnie od waluty na fakturze.

Rozliczanie transakcji wewnątrzwspólnotowych

W przypadku niektórych transakcji wewnątrzwspólnotowych jeżeli odbiorca jest jednocześnie podatnikiem VAT w swoim kraju, to w takim przypadku sprzedawca ma obowiązek umieszczenia na fakturze informacji „odwrotne obciążenie”. Wtedy sprzedawca nie jest zobowiązany do rozliczania VAT w swoim kraju. Jest to obowiązek nabywcy towaru lub usługi. Sprzedawca z Polski może wystawić odbiorcy z zagranicy fakturę VAT ze stawką 0%, który będzie miał obowiązek rozliczenia podatku w swoim kraju.