Faktura WDT, a brak potwierdzenia wywozu towarów do UE
Przy WDT można zastosować stawkę zerową VAT, ale jedynie po spełnieniu określonych warunków. Jednym z nich jest posiadanie potwierdzenia wywozu towarów, chociaż jego brak nie zawsze powoduje naliczenie podatku VAT wg stawki krajowej.
Zgodnie z art. 13 ust. 1 ustawy o VAT za WDT uważa się wywóz towarów z terytorium Polski na terytorium innego państwa członkowskiego z zastrzeżeniem, że wystąpi tylko wtedy jeżeli sprzedawca i nabywca towarów są podatnikami podatku od wartości dodanej. Obydwoje muszą też być zarejestrowani do VAT UE z wyłączeniem nowych środków transportu przy sprzedaży których nie jest wymagana rejestracja jako podatnik VAT UE.
Aby wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów była opodatkowana stawką zerową VAT muszą być spełnione określone warunki, czyli:
obie strony transakcji (sprzedawca i nabywca) muszą być zgłoszone na potrzeby transakcji do VAT UE. W tej sytuacji przed numerem NIP umieszcza się przedrostek PL (w przypadku Polski). Poprawność numeru NIP UE można sprawdzić za pośrednictwem strony VIES
podatnik powinien posiadać przed upływem terminu złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy dowody, że towary biorące udział w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju
podatnik powinien być zarejestrowany do VAT UE w momencie składania deklaracji podatkowej, w której wykazuje daną dostawę towarów.
Powyższe zgodne jest z art. 42 ust. 1 ustawy o VAT. Z kolei w ust. 3-4 wspomnianego art. tejże ustawy zostały wskazane dokumenty potwierdzające wywóz. Należą do nich:
dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia znajdującego się na terytorium kraju członkowskiego innego niż Polska – przewóz towarów zlecany jest przewoźnikowi, spedytorowi
dodatkowy dokument zawierający przynajmniej:
imiona i nazwiska lub nazwy razem z adresami siedziby działalności gospodarczej sprzedawcy oraz nabywcy
adres, pod który mają zostać przewiezione towary
określenie towarów i ich ilości
potwierdzenie przyjęcia towarów przez nabywcę
rodzaj i numer rejestracyjny środka transportu służącego do wywiezienia towarów - wywóz towarów będących przedmiotem WDT bezpośrednio przez sprzedawcę lub nabywcę z użyciem własnego środka transportu sprzedawcy lub nabywcy
specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku.
Jeżeli wymienione dokumenty nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia do nabywcy towaru, to dodatkowo dowodami mogą być:
dokumenty dotyczące ubezpieczenia
dokument potwierdzający zapłatę za towar
dowód potwierdzający przyjęcie przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego innego niż Polska
korespondencja handlowa prowadzona z nabywcą, również jego zamówienie.
Zgodnie z uchwałą wydaną przez Naczelny Sąd Administracyjny, podatnik nie musi być w posiadaniu wszystkich dowodów wymienionych w art. 42 ust. 3 ustawy. Może mieć tylko niektóre z nich, które może uzupełnić dokumentami wskazanymi w art. 42 ust. 11 ustawy lub innymi dowodami przedstawionymi w formie dokumentów, o których mowa jest w art. 180 par. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r., poz. 60 ze zm.), pod warunkiem, że łącznie będą potwierdzały czynność wywiezienia i dostarczenia towarów będących przedmiotem WDT do nabywcy przebywającego na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju.
WDT – brak potwierdzenia wywozu, deklaracja VAT
Podatnik ma obowiązek skompletowania wszystkich dowodów do momentu upływu terminu złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy. W przypadku gdyby nie zdążył skompletować dokumentów potwierdzających wywóz towarów, to zgodnie z art. 42 ust. 12 ustawy o VAT przed upływem terminu za:
okres miesięczny – podatnik nie powinien wykazywać danej dostawy w rejestrze sprzedaży VAT za ten okres. Może ją wykazać za trzeci okres rozliczeniowy wliczając okres rozliczeniowy, w którym powstał obowiązek podatkowy wykazując stawkę właściwą dla dostawy danego towaru na terytorium kraju o ile przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za trzeci okres rozliczeniowy nadal nie jest w posiadaniu dowodu wywozu
okres kwartalny – podatnik nie wykazuje danej dostawy w aktualnym rejestrze sprzedaży VAT, a dopiero w kolejnym okresie rozliczeniowym wskazując stawkę właściwą dla dostawy danego towaru na terytorium kraju o ile przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za kolejny okres rozliczeniowy nadal nie jest w posiadaniu dowodów wywozu.
Wybór metody naliczania podatku VAT
Jeżeli nabywca z innego kraju członkowskiego zapłaci za towar, to polski podatnik powinien naliczyć podatek VAT wg metody „w stu”, co oznacza, że kwota widniejąca na fakturze sprzedaży jest wartością brutto. Art. 291 ust. 1 ustawy wskazuje, że na podstawę opodatkowania składa się wszystko co jest zapłatą, którą dostawca towarów lub usługodawca otrzymał bądź ma otrzymać od nabywcy, usługobiorcy bądź osoby trzeciej za sprzedaż towarów lub usług razem z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze, które mogą mieć bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych do nabywcy lub świadczonych przez podatnika usług.
Podatek VAT 0%
Jeżeli podatnik będzie posiadał komplet dokumentów jednoznacznie dokumentujących wywóz towarów, to ma prawo do wykazania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów z uwzględnieniem zerowej stawki VAT za okres rozliczeniowy, w którym miała miejsce dostawa. Pozwala to podatnikowi dokonać korekty deklaracji podatkowej i informacji podsumowującej VAT UE.
PRZYKŁAD Podatnik w marcu wystawił fakturę za sprzedaż towarów dla niemieckiego klienta będącego podatnikiem VAT UE ze stawką VAT 0%. (WDT), na kwotę 100 euro. W dniu poprzedzającym dzień wystawienia faktury, średni kurs euro NBP wynosił 4,000 zł. Dostawca prowadzi rozliczenia w okresie miesięcznym. Do dnia rozliczenia nie udało mu się skompletować wszystkich dokumentów dotyczących wywozu towaru. W związku z tym podatnik powinien wykazać transakcję jako krajową w deklaracji VAT za miesiąc maj, którą składa do dnia 25 czerwca. W tej sytuacji podatek VAT powinien naliczyć korzystając z metody „w stu”.
