Transakcje wewnątrzunijne po spełnieniu warunków ustawowych mogą zostać uznane za Wewnątrzwspólnotową Dostawę Towarów (WDT).
Nabywca towarów powinien być:
Polski dostawca, który płaci podatki w kraju musi posiadać numer VAT-UE (numer NIP z przedrostkiem PL) oraz numer za pomocą, którego zostanie zidentyfikowany na potrzeby podatku od wartości dodanej w danym państwie członkowskim posiadający dwuliterowy kod stosowany na potrzeby podatku od wartości dodanej jaki właściwy jest dla danego państwa członkowskiego.
Art. 42 ust. 1a ustawy o VAT wskazuje sytuacje, które uniemożliwiają zastosowanie stawki 0%. Ma to miejsce wtedy kiedy:
Zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy o VAT podstawą opodatkowania jest wszystko to co jest zapłatą, którą dostawca towarów/usług otrzymał lub ma otrzymać od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej z tytułu sprzedaży razem z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze, które mają bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.
Dla WDT podstawą opodatkowania są:
2. posiadanie odpowiedniej dokumentacji dotyczącej wywozu towarów w ramach WDT, dzięki czemu możliwe jest zastosowanie stawki 0%.
Do dokumentów tych zaliczają się:
Na skróty
Wewnątrzwspólnotowa Dostawa Towarów (WDT)
Ustawa o podatku od towarów i usług zawiera zapis warunków jakie muszą zostać spełnione, aby daną transakcję można było zaliczyć do WDT (art. 13 ust. 1 ustawy o podatku VAT). Przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów należy rozumieć wywóz towarów z terytorium Polski na terytorium państwa członkowskiego innego niż Polska na rzecz podatnika prowadzącego działalność gospodarczą na terytorium tego państwa. W konsekwencji następuje przeniesienie prawa do rozporządzania danymi towarami tak jak właściciel.Warunki uprawniające do uznania WDT
Aby doszło do WDT muszą zostać spełnione poniższe warunki.Nabywca towarów powinien być:
- podatnikiem od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju
- osobą prawną niebędącą podatnikiem od wartości dodanej, która zostanie zidentyfikowana na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju
- podmiotem, który nie został wymieniony powyżej jeżeli przedmiotem dostawy były wyroby akcyzowe objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy lub procedurą przemieszczania wyrobów akcyzowych z zapłaconą akcyzą
- pozostałym podmiotem, który nie jest podatnikiem jeżeli przedmiotem dostawy są nowe środki transportu.
Polski dostawca, który płaci podatki w kraju musi posiadać numer VAT-UE (numer NIP z przedrostkiem PL) oraz numer za pomocą, którego zostanie zidentyfikowany na potrzeby podatku od wartości dodanej w danym państwie członkowskim posiadający dwuliterowy kod stosowany na potrzeby podatku od wartości dodanej jaki właściwy jest dla danego państwa członkowskiego.
WDT, a zerowa stawka podatku
Od 2020 roku przedsiębiorcy zawierający transakcje w ramach WDT mogą rozliczać podatek VAT wg stawki 0% o ile spełnią warunki określone w art. 42 ustawy o VAT:- podatnik dokonuje dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i aktualny numer NIP dla transakcji wewnątrzwspólnotowych VAT-UE podany podatnikowi przez nabywcę
- podatnik przed upływem terminu do złożenia deklaracji VAT za dany okres rozliczeniowy jest w posiadaniu dowodów potwierdzających wywóz sprzedanych towarów z terytorium Polski i dostarczeniu ich do nabywcy na terytorium innego państwa członkowskiego
- podatnik w chwili składania deklaracji VAT, w której wskazuje WDT jest zarejestrowany jako podatnik VAT-UE.
Art. 42 ust. 1a ustawy o VAT wskazuje sytuacje, które uniemożliwiają zastosowanie stawki 0%. Ma to miejsce wtedy kiedy:
- podatnik nie złoży informacji podsumowującej VAT-UE w wymaganym terminie do 25 dnia miesiąca następnego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy w zakresie WDT
- złożona informacja podsumowująca zawiera błędy dotyczące transakcji WDT, czyli nie jest zgodna z wymogami zawartymi w art. 100 ust. 8 ustawy o VAT, chyba, że podatnik złoży do naczelnika urzędu skarbowego pisemne wyjaśnienia dotyczące uchybienia jakiego się dopuścił.
Zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy o VAT podstawą opodatkowania jest wszystko to co jest zapłatą, którą dostawca towarów/usług otrzymał lub ma otrzymać od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej z tytułu sprzedaży razem z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze, które mają bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.
Dla WDT podstawą opodatkowania są:
- podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze z wyłączeniem kwoty podatku
- koszty dodatkowe (prowizje, koszty opakowania, transportu, ubezpieczenia itp.).
Obowiązek podatkowy w WDT
Obowiązek podatkowy przy WDT ma miejsce w momencie wystąpienia zdarzenia określonego w przepisach o VAT, czyli z chwilą wystawienia faktury przez podatnika jednak nie później niż 15 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy. W przypadku dostawy towarów dokonywanej w sposób ciągły przez okres dłuższy niż 1 miesiąc uznaje się ją za dokonaną z upływem każdego miesiąca do zakończenia dostawy tych towarów.Obowiązki związane z WDT
1. rejestracja do VAT-UE na formularzu VAT-R – jest to obowiązek każdego przedsiębiorcy, który musi wypełnić i złożyć VAT-R do właściwego urzędu skarbowego2. posiadanie odpowiedniej dokumentacji dotyczącej wywozu towarów w ramach WDT, dzięki czemu możliwe jest zastosowanie stawki 0%.
Do dokumentów tych zaliczają się:
- dokumenty przewozowe otrzymane od spedytora, który odpowiedzialny jest za wywóz towarów z terytorium kraju, z których musi jednoznacznie wynikać, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju (tylko wtedy kiedy przewóz towarów został zlecony przewoźnikowi)
- specyfikacje poszczególnych sztuk, czyli informacja o rodzaju przedmiotów, parametrach, pochodzeniu i ich przeznaczeniu.
Data publikacji: 2021-04-12, autor: FakturaXL