Brak prawa do jednorazowej amortyzacji (pomoc de minimis)
W niektórych sytuacjach przedsiębiorcy mają prawo zastosować jednorazową amortyzację z pomocy de minimis. Chodzi o środki trwałe o wartości wyższej niż 10 000 zł. Zgodnie z przepisami podatnik ma prawo sam zdecydować o zastosowaniu amortyzacji jednorazowej. Nie potrzebuje na to zgody urzędu skarbowego.
Pomoc de minimis, a jednorazowa amortyzacja (art. 22k ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych)
Art. 22k ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mówi, że:
Podatnicy, w roku podatkowym, w którym rozpoczęli prowadzenie działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 11, oraz mali podatnicy, mogą dokonywać jednorazowo odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych zaliczonych do grupy 3-8 Klasyfikacji, z wyłączeniem samochodów osobowych, w roku podatkowym, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym równowartości kwoty 50.000 euro łącznej wartości tych odpisów amortyzacyjnych.
Odpowiednikiem tego przepisu jest art. 16k ust. 7 ustawy o podatku dochodowym osób prawnych. W 2023 roku limit 50 000 euro w przeliczeniu na złotówki wynosi 241 000 zł.
Jednorazową amortyzacją z pomocy de minimis objęte są środki trwałe należące do niżej wymienionych grup Klasyfikacji Środków Trwałych:
Grupa 3 Kotły i maszyny energetyczne
Grupa 4 Maszyny, urządzenia i aparaty ogólnego zastosowania
Grupa 5 Maszyny, urządzenia i aparaty specjalistyczne
Grupa 6 Urządzenia techniczne
Grupa 7 Środki transportu (z wyłączeniem samochodów osobowych)
Grupa 8 Narzędzia, przyrządy, ruchomości i wyposażenie, gdzie indziej niesklasyfikowane.
Jednorazowa amortyzacja – środki trwałe jej niepodlegające
Niektóre środki trwałe o wartości powyżej 10 000 zł nie podlegają pod zastosowanie jednorazowej amortyzacji w ramach pomocy de minimis. Dotyczy to:
wartości niematerialnych i prawnych, jak przykładowo: prawa, licencje oprogramowania komputerowego
samochodów osobowych
majątku zaliczonego do KŚT z:
Grupy 0 Grunty
Grupy 1 Budynki i lokale oraz spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego i spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego
Grupa 2 Obiekty inżynierii lądowej i wodnej
Grupy 9 Inwentarz żywy.
Podmioty niemające prawa do jednorazowej amortyzacji w ramach pomocy de minimis
Ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz prawnych zawierają wskazania, które podmioty mają prawo do skorzystania z jednorazowej amortyzacji w ramach pomocy de minimis. Z możliwości tej mogą skorzystać podmioty mające status małego podatnika. Do grupy tej zaliczają się przedsiębiorcy, którzy osiągnęli przychód ze sprzedaży razem z kwotą należnego podatku VAT nieprzekraczający w poprzednim roku podatkowym kwoty odpowiadającej równowartości 2 000 000 euro w przeliczeniu na złotówki. W 2023 roku limit jednorazowej amortyzacji został wyliczony na kwotę 9 654 000 zł po zaokrągleniu.
Podmiot, który nie jest małym podatnikiem ma prawo skorzystać z jednorazowej amortyzacji w ramach pomocy de minimis tylko w pierwszym roku rozpoczęcia działalności, ale nie może nim być osoba fizyczna, która w roku rozpoczęcia działalności gospodarczej oraz w okresie 2 lat licząc od końca roku poprzedzającego rok rozpoczęcia działalności prowadziła działalność gospodarczą:
samodzielnie
jako wspólnik spółki niemającej osobowości prawnej – przykładowo spółki cywilne
lub działalność taką prowadził współmałżonek tej osoby, jeżeli pomiędzy małżonkami istniała w tym okresie wspólność majątkowa.
W przypadku osób prawnych z przedstawionej powyżej możliwości nie skorzystają podatnicy rozpoczynający działalność, którzy zostali utworzeni:
przez przekształcenie spółki lub spółek niemających osobowości prawnej
w wyniku przekształcenia, połączenia lub podziału podatników
przez osoby fizyczne, które wniosły na poczet kapitału nowo utworzonego podmiotu wcześniej prowadzone przez siebie przedsiębiorstwo lub składniki majątku tego przedsiębiorstwa o wartości przekraczającej łącznie równowartość w złotówkach kwoty co najmniej 10 000 euro.
