Amortyzacja jednorazowa z limitem 10 tys. zł

Z początkiem 2019 roku została zwiększona kwota amortyzacji jednorazowej. Obecny limit wynosi 10 000 zł. Jakie warunki muszą zostać spełnione, żeby przedsiębiorca mógł nabyty środek trwały poddać jednorazowej amortyzacji i ująć go w kosztach uzyskania przychodu?

Które wydatki mogą stanowić koszty uzyskania przychodów?

Art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2017 roku poz. 2343 z późn. zm.) wskazuje, że za koszt uzyskania przychodu uważa się wydatki poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania bądź zabezpieczenia źródła przychodów z wyłączeniem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy. 
Zgodnie z wymienionym przepisem wydatki poniesione przez podatnika mogą stanowić koszty uzyskania przychodu jeżeli zostaną poniesione przez niego w określonym celu związanym z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą. Istotne jest, aby przedsiębiorca odniósł korzyść z ujęcia w kosztach uzyskania przychodów poniesionych wydatków, dlatego tak ważne jest zgromadzenie dowodów mających związek wynikający z poniesienia kosztów, a uzyskanym przychodem. 

Aby wydatek opłacony przez podatnika był dla niego kosztem uzyskania przychodu muszą zostać spełnione określone warunki, czyli wydatek:

• musi być poniesiony jedynie przez podatnika, a nie przez inne osoby
• musi być rzeczywisty, czyli definitywny, co oznacza, że wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi zwrócona w żaden sposób
• musi pozostawać w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą
• został poniesiony w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów bądź może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów
• jest właściwie udokumentowany
• nie został wymieniony w katalogu wydatków, które nie są uważane za koszty uzyskania przychodów (art. 16 ust. 1 ustawy). 

Czy odpisy amortyzacyjne zawsze mogą zostać ujęte w kosztach?

Zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy o CIT do kosztów uzyskania przychodów zaliczają się również odpisy amortyzacyjne związane z zużyciem środków trwałych, których dokonuje się tylko w oparciu o przepisy art. 16a – 16m uwzględniając art. 16. 

Amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c przedmioty niepodlegające amortyzacji, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:
1) budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
2) maszyny, urządzenia i środki transportu,
3) inne przedmioty
- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a, zwane środkami trwałymi.

Art. 16b ust. 1 ustawy o CIT:

Amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c przedmioty niepodlegające amortyzacji, nabyte od innego podmiotu, nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania:
1) spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego,
2) spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego,
3) prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
4) autorskie lub pokrewne prawa majątkowe,
5) licencje,
6) prawa określone w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej,
7) wartość stanowiącą równowartość uzyskanych informacji związanych z wiedzą w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej (know-how)
- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1 zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi.

Zgodnie z wymienionym art. 16c ustawy o CIT:

Amortyzacji nie podlegają:
1) grunty i prawa wieczystego użytkowania gruntów,
2) budynki, lokale, budowle i urządzenia zaliczane do spółdzielczych zasobów mieszkaniowych lub służących działalności społeczno-wychowawczej prowadzonej przez spółdzielnie mieszkaniowe,
3) dzieła sztuki i eksponaty muzealne,
4) wartość firmy, jeżeli wartość ta powstała w inny sposób niż określony w art. 16b prawa podlegające amortyzacji ust. 2 pkt 2 i 2a,
5) składniki majątku, które nie są używane na skutek zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej na podstawie przepisów dotyczących zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej albo zaprzestania działalności, w której te składniki były używane; w tym przypadku składniki te nie podlegają amortyzacji od miesiąca następującego po miesiącu, w którym zawieszono albo zaprzestano tej działalności
- zwane odpowiednio środkami trwałymi lub wartościami niematerialnymi i prawnymi.

Środki trwałe – limit do 10 000 zł (art. 16d ust. 1 i art. 16f ust. 3 ustawy o CIT)

Zgodnie z wymienionym art. 16d ust. 1 ustawy podatnik może nie dokonywać odpisów amortyzacyjnych od składników majątku wymienionych w art. 16a i 16b jeżeli ich wartość początkowa określona zgodnie z art. 16g nie przekracza limitu 10 000 zł. W takiej sytuacji wydatki poniesione na nabycie tych środków stanowią koszty uzyskania przychodów w miesiącu, w którym zostały oddane do używania. 
Natomiast art. 16f ust. 3 ustawy wskazuje, że:

Odpisów amortyzacyjnych dokonuje się zgodnie z art 16h-16m, gdy wartość początkowa środka trwałego albo wartości niematerialnej i prawnej w dniu przyjęcia do używania jest wyższa niż 10.000 zł. W przypadku gdy wartość początkowa jest równa lub niższa niż 10.000 zł, podatnicy, z zastrzeżeniem art. 16d ust. 1, mogą dokonywać odpisów amortyzacyjnych zgodnie z art 16h-16m albo jednorazowo w miesiącu oddania do używania tego środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, albo w miesiącu następnym.

Podsumowując, podatnik, który nabywa lub wytwarza składnik majątku posiadający cechy środka trwałego, którego wartość początkowa nie przekracza 10 000 zł ma prawo w celach podatkowych:

• nie zaliczyć go do środków trwałych podlegających amortyzacji i w miesiącu oddania ich do używania ich wartość zaliczyć bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów
• zaliczyć go do środków trwałych podlegających amortyzacji i ująć go w ewidencji środków trwałych

a następnie:

• dokonać jednorazowej amortyzacji w miesiącu oddania środka trwałego do używania lub w miesiącu następnym, bądź
• dokonywać odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środka zgodnie z zasadami wskazanymi w art. 16h – 16m ustawy.

W przypadku kiedy wartość początkowa środka trwałego w dniu jego przyjęcia do używania jest wyższa od 10 000 zł, to podatnik ma obowiązek dokonywać odpisów amortyzacyjnych zgodnie z art. 16h – 16m ustawy z wyłączeniem środków trwałych wymienionych w art. 16c ustawy. 

Limit do 10 000 zł dotyczy jedynie środków trwałych oddanych do używania. Nie wystarczy sam zakup, dlatego przy określaniu prawa do jednorazowego zakupu środka trwałego i zaliczeniu go do kosztów uzyskania przychodów pod uwagę bierze się nie datę zakupu, a datę oddania go do używania. 

PRZYKŁAD
Podatnik w grudniu 2017 roku zakupił wózek transportowy za cenę 5 000 zł. W styczniu 2018 roku stwierdził, że ujmie go w ewidencji środków trwałych. Pozwoli mu to zaliczyć wydatek poniesiony na zakup maszyny do kosztów uzyskania przychodów, ponieważ nie przekroczył limitu 10 000 zł.

Data publikacji: 2021-08-25, autor: FakturaXL