Zasady zatrudniania pracownika z Ukrainy w 2020 roku wymagają, aby posiadał on uprawnienia do pobytu w Polsce oraz uprawnienia do podjęcia zatrudnienia. Osoba z Ukrainy przebywająca na terenie Polski na podstawie wizy lub zezwolenia na pobyt czasowy, która chce pracować w naszym kraju legalnie musi uzyskać zezwolenie na pracę. Do zatrudnienia może dojść także na podstawie oświadczenia o powierzeniu wykonywania pracy.
Z ustawy o PIT wynika, że aby ustalić obowiązek podatkowy w PIT należy wiedzieć czy dany podatnik podlega pod ograniczony bądź nieograniczony obowiązek podatkowy (rezydent i nierezydent).
Rezydent – osoba mieszkająca w Polsce, której głównym „centrum interesów życiowych lub gospodarczych” jest Polska. Może nim być też osoba przebywająca na terenie Polski przez okres dłuższy niż 183 dni w roku.
Nierezydent – osoba, której miejscem zamieszkania nie jest Polska.
Co rozumiemy przez „centrum interesów życiowych lub gospodarczych”?
Według wydanej w dniu 9 października 2018 r. indywidualnej interpretacji podatkowej o nr. 0112-KDIL.3-2.4011.320.2018.1.JK rozumiemy:
„Przez „centrum interesów osobistych” należy rozumieć wszelkie powiązania rodzinne, tzn. ognisko domowe, aktywność społeczna, polityczna, kulturalna, obywatelska, przynależność do organizacji/klubów, uprawiane hobby itp. Z kolei „centrum interesów gospodarczych” to przede wszystkim miejsce prowadzenia działalności zarobkowej, źródła dochodów, posiadane inwestycje, majątek nieruchomy i ruchomy, polisy ubezpieczeniowe, zaciągnięte kredyty, konta bankowe itd.
Przepisy obowiązujące przy zatrudnianiu osoby z Ukrainy
Rządy Polski i Ukrainy podpisały konwencję o unikaniu podwójnego opodatkowania dochodów i majątku. Oznacza to, że w przypadku osoby zamieszkującej w obu państwach za miejsce zamieszkania przyjmuje się to, z którym występują bliższe powiązania natury osobistej i gospodarczej. Jeżeli występuje problem z uzyskaniem certyfikatu rezydencji to organy podatkowe mogą zająć stanowisko podobne do tego z interpretacji z dnia 28 marca 2019 r. nr 0112-KDIL3-1.4011.57.2019.2.AGR o treści:
Złożenie przez Zleceniobiorców ww. oświadczenia jest więc wystarczającym dokumentem aby rozliczyć ich jako osoby mające miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Zatem certyfikat rezydencji wydany przez właściwy organ podatkowy w Polsce nie jest dokumentem niezbędnym w przedmiotowej sytuacji.
Należy mieć na uwadze, że wymienione wyżej interpretacje wydawane były w sprawach indywidualnych i można jedynie się na nich wzorować.
Umowa o pracę rezydenta, a rozliczenie dochodów
Osoba zatrudniona w Polsce i rozpoznawana jako rezydent powinna podlegać obowiązkowi podatkowemu na terenie Polski w nieograniczonym zakresie. W ciągu trwania roku podatkowego polski pracodawca powinien od wynagrodzenia takiej osoby pobierać zaliczkę na podatek dochodowy i oprowadzać ją do urzędu skarbowego. Po zakończeniu roku pracodawca ma obowiązek sporządzić informację roczną PIT-11 o wysokości uzyskanych dochodów i pobranych zaliczek na podatek dochodowy. Obowiązkiem pracownika jest złożenie w terminie do 30 kwietnia zeznania rocznego zgodnie z przepisami obowiązującymi w Polsce. Opodatkowaniu w Polsce podlegają zarówno dochody uzyskane w naszym kraju jak i te wypracowane na Ukrainie.
Umowa o pracę nierezydenta, a rozliczenie dochodów
Dochody z umowy o pracę nierezydenta są opodatkowane na zasadach ogólnych. Pracodawca w trakcie roku podatkowego pobiera zaliczki na podatek dochodowy i odprowadza je do urzędu skarbowego. Po zakończonym roku wykazuje się je w informacji PIT-11 i PIT-4R i składa w obowiązującym terminie do urzędu skarbowego. Na formularzu PIT-11 należy prawidłowo zaznaczyć rodzaj obowiązku podatkowego jako ograniczony.
Posiadanie przez pracownika z Ukrainy certyfikatu rezydencji wydanego przez organ podatkowy Ukrainy i przedstawienie go pracodawcy w trakcie roku podatkowego pozwala na niepobieranie przez pracodawcę zaliczki na podatek dochodowy.
Po zakończeniu roku podatkowego wymagane jest wystawienie informacji IFT-1/FT-1R o wysokości przychodu/dochodu opodatkowanego ryczałtem uzyskanego przez osoby fizyczne nie zamieszkałe na terenie Polski. Takie dochody muszą być opodatkowane na terenie Ukrainy. Informacja powinna zostać przesłana do naczelnika właściwego urzędu skarbowego.
Jeżeli ukraiński pracownik nie przedstawi certyfikatu rezydencji do wyboru są dwie opcje:
pobyt do 183 dni (pracodawca ma obowiązek pobrać zryczałtowany podatek dochodowy w wysokości 20% - art.29 ust.1 ustawy o PIT. Zaliczka podatku musi być przekazana do urzędu skarbowego, a po zakończeniu roku musi być złożona deklaracja roczna PIT-8AR, informacja IFT-1R)
pobyt powyżej 183 dni (po przekroczeniu tego terminu zleceniodawca ma obowiązek pobrania zaliczki na podatek dochodowy – art.41 ust. 1 pkt 1a ustawy o PIT. Po zakończonym roku podatkowym pracodawca musi złożyć PIT-11 i informację IFT-1R. Informacje z PIT-11 muszą być wykazane w zeznaniu rocznym przez pracownika z Ukrainy do dnia 30 kwietnia).
Ważne jest, aby opodatkowując dochody pracownika z Ukrainy prawidłowo określić czy jest on rezydentem czy nierezydentem.
