Niektórzy przedsiębiorcy decydują się na przekazanie kontrahentom określonych świadczeń rzeczowych, np. słodyczy. Dzięki temu mogą ocieplić swój wizerunek w oczach klientów. Czy wydatek poniesiony na zakup słodyczy na rzecz kontrahentów może stanowić koszt podatkowy dla przedsiębiorcy?
Zgodnie z treścią art. 23 ust. 1 pkt 23 ustawy o PIT kosztem podatkowym nie będą koszty reprezentacji w szczególności te poniesione na usługi gastronomiczne, zakup żywności i napojów, w tym również alkoholowych.
Za koszt podatkowy uważa się taki koszt, który będzie spełniał łącznie warunki wymienione poniżej. Koszt:
został poniesiony przez podatnika, czyli w ostatecznym rozrachunku został pokryty z jego zasobów majątkowych
wydatek jest definitywny, czyli rzeczywisty, co oznacza, że wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona
wydatek pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą
wydatek został poniesiony w celu uzyskania przychodów, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów
wydatek został właściwie udokumentowany
wydatek nie znajduje się w katalogu wydatków, których zgodnie z art. 23 ust. 1 ustawy PIT nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.
Definicja określenia „reprezentacja” W ustawie podatkowej, a także w innych przepisach prawa brak jest określenia czym jest reprezentacja, dlatego w tej kwestii należy posłużyć się interpretacją językową. Zgodnie z nią reprezentacja określa działania, których celem jest stworzenie i utrwalenie jak najlepszego wizerunku danej firmy na zewnątrz, czyli w relacjach z kontrahentami lub ich przedstawicielami, gośćmi, a także potencjalnymi klientami. Chodzi o podniesienie renomy, jak również poszanowanie kontrahenta.
Reprezentacja obejmuje działania, które prowadzą do:
wypracowania wyczekiwanego wizerunku oraz pozycji podatnika jako podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą
wypracowania korzystnych warunków celem nawiązania nowych lub podtrzymania dotychczasowych kontaktów bądź ich rozszerzenia.
Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi podał w interpretacji nr IPTPB1/4511-875/15-4/AG z dnia 5 kwietnia 2016 roku, że wskazane w art. 23 ust. 1 pkt 23 ustawy o PIT określone grupy wydatków, które zostały poniesione na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych bez dokładnego wskazania, że chodzi o wydatki poniesione w kwocie przekraczającej określoną wysokość lub niemieszczące się w określonej formie, a w szczególności stanowiące koszty reprezentacji może oznaczać, że koszty reprezentacji nie wiążą się z wytwornością, okazałością, czy wystawnością. W ich przypadku chodzi głównie o koszty jakie występują w związku z interesem podatnika i są kosztami reprezentowania go na zewnątrz w kontaktach z jego kontrahentami, partnerami biznesowymi oraz są kosztami budowania i podtrzymywania pozytywnego wizerunku firmy.
W związku z powyższym do wydatków poniesionych na reprezentację zaliczają się wszystkie koszty związane z reprezentowaniem firmy na zewnątrz, jak również te, które przyczyniają się do tworzenia określonego, pozytywnego wizerunku firmy.
Zakup słodyczy dla kontrahentów – odliczenie podatku VAT
Jednym z praw podatnika podatku VAT jest możliwość odliczenia podatku VAT naliczonego. Na to prawo wskazuje art. 86 ust. 1 ustawy VAT:
W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 podatnicy podatku od towarów i usług, zakres działalności gospodarczej, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114 opodatkowanie przy świadczeniu usług taksówek osobowych, art. 119 podstawa opodatkowania usług turystyki ust. 4, art. 120 objaśnienie pojęć rozdziału ust. 17 i 19 oraz art. 124 obniżenie kwoty podatku przysługujące podatnikowi wykonującemu czynności zwolnione od podatku.
Z kolei zgodnie z art. 88 ust. 1 pkt ustawy o VAT nie jest możliwe obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku należnego w stosunku do nabywanych przez podatnika usług noclegowych i gastronomicznych z wyłączeniem nabycia gotowych posiłków przeznaczonych dla pasażerów przez podatników świadczących usługi przewozu osób.
W związku z powyższym, jeżeli zostanie uznane, że podatnik nabywa usługę gastronomiczną, to nie będzie mu przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego od zakupionych słodyczy.
Czy nieodliczony podatek VAT może stanowić koszt podatkowy w PIT?
Ustawa o PIT zawiera zapis mówiący, że podatek VAT nie może być zaliczony do kosztów uzyskania przychodu. Wyjątkiem od tej zasady jest art. 23 ust. 1 pkt 43 ustawy PIT. Zgodnie z wymienionym przepisem za koszt uzyskania przychodu uważa się podatek naliczony:
kiedy podatnik zwolniony jest od podatku od towarów i usług lub nabył towary i usługi celem wytworzenia bądź odprzedaży towarów bądź świadczenia usług zwolnionych od podatku VAT
w części, w której zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług podatnik nie ma prawa obniżyć kwoty lub nie przysługuje mu zwrot różnicy podatku od towarów i usług o ile naliczony podatek VAT nie powiększa wartości środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej.
Przepis ten pozwala podatnikowi zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów podatek VAT naliczony pod warunkiem, że podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku. Podsumowując przepis ten nie odnosi się do sytuacji, w których podatnik może skorzystać z prawa do odliczenia podatku od towarów i usług, ale z niego nie skorzystał. W przypadku, kiedy podatnik zgodnie z przepisami nie ma prawa do odliczenia podatku naliczonego, to wtedy kwota podatku może być kosztem uzyskania przychodu.
W interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej nr 0111-KDIB2-1.4010.327.2017.1.AP z dnia 4 stycznia 2018 roku można przeczytać, że naliczony podatek VAT od nabytych usług gastronomicznych przeznaczonych na cele reprezentacyjne może zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów pod warunkiem, że będzie dotyczył wydatków poniesionych w celu osiągnięcia przychodów, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów. Jeżeli podatnik nie ma prawa do obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku VAT, a naliczony podatek od towarów i usług nie będzie powiększał wartości środka trwałego lub wartości niematerialnych i prawnych, to podatnik ma prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów kwotę podatku naliczonego, który nie podlega odliczeniu od kwoty podatku należnego zgodnie z art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku od towarów i usług.
PRZYKŁAD Przedsiębiorca kupił usługę gastronomiczną, catering dla swojego kontrahenta w kwocie netto 1 200 zł, gdzie VAT wyniósł 276 zł. Wydatek został uznany za koszt reprezentacji. Podatnik nie ma prawa odliczyć podatku naliczonego. Może jedynie zaliczyć go do kosztów podatkowych w podatku dochodowym. W tej sytuacji kosztem będzie kwota 276 zł.
Podsumowanie
Wydatki związane z zakupem słodyczy, które w następnej kolejności zostaną przekazane kontrahentom mogą zostać uznane za poniesione na reprezentację w celu budowania pozytywnego wizerunku firmy. Takie wydatki wyłączone są z kosztów uzyskania przychodów w kwocie netto. Podatek VAT niepodlegający odliczeniu może zostać zaliczony do kosztów w podatku dochodowym.
