Przepisy Polskiego Ładu wprowadziły ograniczenia w zakresie amortyzacji budynków. Zakazem amortyzacji zostały objęte budynki mieszkalne. Natomiast budowle takie jak domki letniskowe zakwalifikowane do budynków niemieszkalnych przeznaczone do wynajmu krótkoterminowego podlegają pod amortyzację. Możliwość taką potwierdzają również organy podatkowe.
Art. 22c pkt 2 ustawy o PIT o zakazie amortyzacji budynków mieszkalnych
Art. 22c pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje na wyłączenia spod amortyzacji:
2) budynki mieszkalne wraz ze znajdującymi się w nich dźwigami, lokale mieszkalne stanowiące odrębną nieruchomość, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego oraz prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej, służące prowadzonej działalności gospodarczej lub wydzierżawiane albo wynajmowane na podstawie umowy.
Określenie czym jest „budynek mieszkalny” zostało wyjaśnione w Klasyfikacji Środków Trwałych. Według podanej definicji za budynek uznaje się zadaszony obiekt budowlany, który na trwale połączony jest z gruntem razem z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, który wykorzystywany jest do stałych potrzeb. Budynek powinien być przystosowany do przebywania ludzi, zwierząt lub ochrony przedmiotów. Za budynek uważany jest również samodzielny podziemny obiekt budowlany, jak np. centrum handlowe, garaż czy warsztat. Z kolei wg ustawy Prawo budowlane za budynek uważa się obiekt budowlany na trwale związany z gruntem, który został wydzielony na danym obszarze za pomocą przegród budowlanych, który posiada dach i fundamenty.
Za budynek mieszkalny uważa się obiekt budowlany, w którym przynajmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej wykorzystywana jest do celów mieszkaniowych. W przypadku, kiedy powierzchnia mieszkalna zajmuje mniejszą powierzchnię, to taki budynek uważany jest za niemieszkalny. Zgodnie z powyższym budowla zostaje uznana za budynek, jeżeli jest trwale połączona z gruntem za pomocą wybudowanego fundamentu. Letniskowy domek modułowy nie jest wybudowany na fundamencie. Można go łatwo zdemontować i przenieść w inne miejsce. Na podstawie przytoczonych przepisów należy przyjąć, że domek letniskowy modułowy nie jest objęty zakazem amortyzacji podatkowej wskazanym w art. 22c pkt 2 ustawy o PIT, ponieważ nie jest trwale związany z gruntem i w związku z tym nie jest zakwalifikowany jako budynek i nie jest budowlą mieszkalną. W treści wyroku wydanego przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie z dnia 10 grudnia 2014 roku nr I SA/Sz 402/14 można przeczytać:
Nie można przyjąć, iż przez sam fakt posadowienia kontenera technicznego na fundamencie staje się on tym samym budynkiem. Kontener przymocowany do fundamentu jest bowiem związany tylko z nim, natomiast nie jest na trwałe związany z gruntem.
Czym jest amortyzacja i jak zamortyzować letniskowy domek modułowy?
Amortyzacja podatkowa stosowana jest przez podatników w stosunku do przedmiotów ujętych w ewidencji środków trwałych. Jest kosztem związanym ze stopniowym zużywaniem się środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Może zostać rozłożona w czasie i służy do obniżenia kosztów podatkowych o wartość przedmiotów używanych w prowadzonej działalności gospodarczej zużywanych w okresie dłuższym niż 1 rok. Odpisy amortyzacyjne dokonywane są od wartości początkowej środka trwałego już od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym środki zostały przyjęte do używania i zostały wprowadzone do ewidencji i trwa aż do końca miesiąca, w którym dojdzie do zrównana sumy odpisów amortyzacyjnych z wartością początkową środka trwałego lub środek trwały został zlikwidowany, zbyty bądź został stwierdzony jego niedobór. Wysokość stawek amortyzacyjnych jest wykazana w Wykazie rocznych stawek amortyzacyjnych w załączniku nr 1 do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W ewidencji środków trwałych można ująć jedynie te przedmioty, które stanowią własność lub współwłasność podatnika.
Domek letniskowy, który nie jest trwale związany z gruntem został sklasyfikowany w Grupie 8 KŚT pod symbolem 806, pod którym zostały wpisane: kioski, budki, domki kempingowe, zadaszenia ochronne oraz inne podobne obiekty wolnostojące, które nie są trwale związane z gruntem. Dla powyższych przedmiotów stawka amortyzacyjna wynosi 10%. Domki letniskowe wykorzystywane są wyłącznie sezonowo. Wynajmowane są tylko przez krótki okres roku podatkowego. W ich przypadku zastosowanie ma art. 22h ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z tym przepisem odpisy amortyzacyjne mogą być dokonywane od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych używanych sezonowo jedynie w okresie ich wykorzystywania.
Amortyzacja środka trwałego używanego sezonowo
Za środki trwałe używane sezonowo uważa się składniki majątku, które podatnik wykorzystuje tylko w określonym okresie danego roku.
Wysokość odpisów amortyzacyjnych dla środków trwałych wykorzystywanych tylko sezonowo w wyższej lub niższej wysokości ustala się poprzez:
dokonanie odpisów w okresie ich wykorzystywania. Wysokość odpisu miesięcznego ustala się dzieląc roczną kwotę odpisów amortyzacyjnych przez liczbę miesięcy w sezonie
dokonanie odpisów w okresie ich wykorzystania. Wysokość odpisu miesięcznego ustala się dzieląc roczną kwotę odpisów amortyzacyjnych przez 12 miesięcy w roku.
Organy podatkowe w wydanych interpretacjach podatkowych wskazują, że domki letniskowe uważa się za środki trwałe wykorzystywane sezonowo, które podlegają amortyzacji zgodnie z zasadami przyjętymi w art. 22h ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Takiego zdania jest między innymi Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, który wskazał na taką zależność w interpretacji z dnia 9 sierpnia 2019 roku nr 0112-KDIL3-3.4011.215.2019.1.MM.
W związku z powyższym podatnik chcąc ustalić wysokość miesięcznego odpisu musi podzielić roczną kwotę odpisów amortyzacyjnych przez liczbę miesięcy w roku i pomnożyć przez liczbę miesięcy, w których dany przedmiot jest wykorzystywany. Przedsiębiorca musi mieć świadomość, że w miesiącach używania składniki majątku poddawane są przyspieszonej amortyzacji, a suma odpisów amortyzacyjnych w tym okresie równa jest rocznemu odpisowi. Oznacza to, że jeżeli przedsiębiorca prowadzi działalność gospodarczą tylko przez część roku, np. jedynie w sezonie letnim, to może dokonywać odpisów amortyzacyjnych od wykorzystywanego sezonowo środka trwałego poprzez podzielenie rocznej kwoty odpisów amortyzacyjnych przez liczbę miesięcy używania go w sezonie.
Letniskowy domek modułowy z zasady wykorzystywany jest sezonowo, a jego amortyzacja odbywa się wg stawki 10% i jest ograniczona czasowo do okresu faktycznego wykorzystywania domku.
PRZYKŁAD Stawka rocznej kwoty odpisu amortyzacyjnego dla domku letniskowego została ustalona na 10% i wynosi 3 500 zł. Domek wykorzystywany jest przez 6 miesięcy w roku. Przez czas wykorzystywania domku na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej podatnik może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów odpis w wysokości 1 750 zł, co wynika z poniższego wyliczenia:
3 500 zł : 12 miesięcy x 5 miesięcy = 1 750 zł.
Podsumowanie
Z uwagi na to, że letniskowy domek modułowy nie jest uznany za budynek mieszkalny, to podatnik ma prawo do jego amortyzacji, ponieważ ten rodzaj budowli nie podlega pod wyłączenie wskazane w art. 22c pkt 2 ustawy o PIT. W jego przypadku odpisy amortyzacyjne dokonywane są od wartości początkowej domku.
