W 2022 roku po wprowadzeniu zmian podatkowych spora część spółek wybrała opodatkowanie w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych i wynikające z tego prostsze rozliczenia z urzędem skarbowym.
Ryczałt jest jedną z form opodatkowania. Może go wybrać podatnik wskazany w art. 3 ust. 1 ustawy o CIT, czyli mający siedzibę lub zarząd na terytorium RP i podlegający w kraju obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów niezależnie od miejsca ich osiągania. Zgodnie z przepisami o ryczałcie, opodatkowanie w tej formie mogą wybrać podmioty prowadzące działalność gospodarczą i jednocześnie działalność rolniczą lub działalność w zakresie gospodarki leśnej. Spółka, która zdecyduje się na opodatkowanie ryczałtem powinna o tym fakcie powiadomić właściwego naczelnika urzędu skarbowego zgodnie ze wzorem ZAW-RD.
Obecnie podatek ryczałtowy mogą stosować oprócz spółek akcyjnych i z o. o. również spółki komandytowe, spółki komandytowo-akcyjne i proste spółki akcyjne. Dodatkowo został zniesiony limit przychodów w wysokości 100 000 000 zł. W następstwie wprowadzonej zmiany w ustawie została zmieniona nazwa formy opodatkowania z ryczałtu od dochodów spółek kapitałowych na ryczałt od dochodów spółek. W dalszym ciągu ryczałtu nie mogą stosować spółki jawne.
Od początku 2022 roku został zniesiony obowiązek ponoszenia nakładów finansowych przez podatników, którzy wybrali CIT estoński. Art. 28g i art. 28k ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT zostały uchylone. Od tego momentu podatnicy korzystający z ryczałtu nie muszą już obowiązkowo ponosić nakładów na inwestycje, ani zwiększać wydatków na wynagrodzenia.
Obecnie ryczałtem może opodatkować się podatnik, u którego mniej niż 50% przychodów pochodzi z:
wierzytelności
odsetek i pożytków od wszelkiego rodzaju pożyczek
części odsetkowej raty leasingowej
poręczeń́ i gwarancji
praw autorskich lub praw własności przemysłowej, w tym również z tytułu zbycia tych praw
transakcji z podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT o ile w związku z tymi transakcjami nie jest wytwarzana wartość́ dodana pod względem ekonomicznym lub wartość́ ta jest znikoma
ze zbycia i realizacji praw z instrumentów finansowych.
Opodatkowanie za pomocą ryczałtu może wybrać spółka:
zatrudniająca na podstawie umowy o pracę przynajmniej 3 osoby fizyczne, inne niż̇ wspólnicy w przeliczeniu na pełne etaty przez okres co najmniej 300 dni w roku podatkowym, a w przypadku kiedy rokiem podatkowym nie jest okres kolejnych 12 miesięcy kalendarzowych przez co najmniej 82% dni jakie przypadają w roku podatkowym
ponosząca miesięcznie wydatki w kwocie stanowiącej co najmniej 3-krotność przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw, z tytułu wypłaty wynagrodzeń́ na rzecz przynajmniej 3 osób fizycznych innych niż̇ wspólnicy, zatrudnionych na podstawie umowy innej niż̇ umowa o pracę.
Termin zapłaty podatku
W związku z podatkami na spółkę zostały nałożone określone obowiązki. Jednym z nich jest obowiązek składania deklaracji informującej o wysokości dochodu osiągniętego za poprzedni rok podatkowy w terminie do końca trzeciego miesiąca roku podatkowego. Deklarację należy złożyć do urzędu skarbowego w formie elektronicznej korzystając z formularza CIT-8E. Niezależnie od tego czy deklaracja zostanie złożona czy też nie, to podatnik ma obowiązek zapłaty podatku w terminie uzależnionym od przedmiotu opodatkowania ryczałtem. Jeżeli chodzi o podział zysku, to najczęściej wynika on z podjętej uchwały.
PRZYKŁAD Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością wybrała ryczałt jako formę opodatkowania. Przez cały rok wypracowała zysk, którego część ma być wypłacona udziałowcom. Wyplata uzależniona jest od podjętej w tym zakresie uchwały. Wypłacony zysk podlega opodatkowaniu. W tej sytuacji należy od dochodu z tytułu zysku netto zapłacić zryczałtowany podatek w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym została dokonana całość lub część wypłaty dochodu lub został on rozdysponowany w jakiejś innej formie, ale nie później niż do 20 dnia siódmego miesiąca roku podatkowego, w którym miała miejsce dyspozycja.
