Zasady dotyczące podatku PIT w Czechach różnią się od tych obowiązujących w Polsce. Czeskie stawki podatkowe są niższe od stawek obowiązujących w Polsce. Początkujący przedsiębiorcy nie muszą prowadzić dokumentacji kosztów dzięki możliwości rozliczania ich ryczałtem.
Przepisy dotyczące rezydencji w Czechach są podobne do tych jakie obowiązują w przypadku rezydencji polskiej. Osoba posiadająca czeską rezydencję podatkową zobowiązana jest do zapłaty podatku w Czechach od wszystkich uzyskanych dochodów (na obszarze Czech jak i poza nim). W przypadku braku czeskiej rezydencji podatkowej, podatek płaci się w Czechach, ale tylko od dochodów uzyskanych na terenie państwa czeskiego.
Rezydencja podatkowa danego kraju
możliwa jest do uzyskania w przypadku osób, które:
przebywają w danym państwie przynajmniej 183 dni w roku, przy czym nie muszą to być dni, które następują kolejno po sobie
posiadają w danym kraju ośrodek interesów gospodarczych, takich jak np.: źródło dochodów, inwestycje, nieruchomości, konta bankowe, czy interesów życiowych, takich jak np.: miejsce zamieszkania najbliższej rodziny, więzi towarzyskie, przynależność do organizacji, aktywność społeczną.
Wystarczy jeżeli zostanie spełniony jeden z wymienionych wyżej warunków.
PRZYKŁAD Przedsiębiorca zarejestrował firmę w Czechach, ale w rzeczywistości nie prowadzi działalności w tym kraju. W Polsce przebywa przez okres dłuższy niż 183 dni. Polski rząd ma prawo stwierdzić, że przedsiębiorca ma polską rezydencję podatkową i w związku z tym powinien odprowadzać podatek w Polsce ze źródeł pochodzących w Polsce i w Czechach. Podobnie w sytuacji jeżeli w Polsce będzie mieszkała jego rodzina, czy też Polska będzie jego miejscem zamieszkania. Ustalenie rezydencji podatkowej może być trudnym zadaniem, ponieważ wiąże się z wieloma faktami i różnymi okolicznościami, dlatego w każdym przypadku powinna być rozpatrywana indywidualnie. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi w wyroku o sygn. I SA/Łd 493/17 stwierdził, że dokonując oceny, w którym państwie znajduje się centrum życiowych i zawodowych interesów osoby fizycznej bierze się pod uwagę przede wszystkim związki osobiste i ekonomiczne tej osoby z danym państwem. Wśród nich przede wszystkim istotne są więzi rodzinne, towarzyskie, zatrudnienie, działalność polityczna, kulturalna i każda inna działalność oraz miejsce wykonywania działalności gospodarczej i miejsce, z którego dana osoba zarządza swoim mieniem.
W Czechach opodatkowaniu podatkiem PIT podlegają dochody pochodzące między innymi:
ze stosunku pracy
działalności gospodarczej
aktywów kapitałowych
wynajmu
innych źródeł.
Rejestracja do PIT w urzędzie skarbowym
Każdy rezydent podatkowy z Czech ma obowiązek dokonania rejestracji dla potrzeb podatku dochodowego od osób fizycznych do właściwego czeskiego urzędu skarbowego. Ma na to 15 dni licząc od momentu rozpoczęcia prowadzenia działalności gospodarczej.
Osoba niebędąca czeskim rezydentem ma obowiązek dokonania rejestracji jeżeli na terenie Czech:
rozpoczęła prowadzenie działalności gospodarczej
założyła stałą placówkę, jak: filia, oddział zarządu, biuro, fabryka itp.
uzyskała zezwolenie lub upoważnienie do prowadzenia działalności będącej źródłem dochodu, które wydał krajowy organ publiczny.
Stawki podatku PIT obowiązujące w Czechach
15% - dochody nieprzekraczające 1,2 mln koron
22% - dochody przekraczające 1,2 mln koron.
Po przekroczeniu dochodu ponad określony limit, podatnik musi dodatkowo zapłacić podatek solidarnościowy w stawce 7% od dochodów przekraczających limit.
Koszt uzyskania przychodu z działalności gospodarczej – ryczałt
Przedsiębiorca z Czech ma możliwość rozliczania kosztów uzyskania przychodów za pomocą ryczałtu bez konieczności ich dokumentowania w wysokości:
60% dochodu z działalności handlowej, ale nie więcej niż 1 200 000 koron
30% dochodu z wynajmu nieruchomości firmowej, ale nie więcej niż 600 000 koron
40% innych dochodów uzyskanych z pracy na własny rachunek z wyłączeniem dochodów wspólnika spółki publicznej i komplementariusza spółki komandytowej, ale nie więcej niż 800 000 koron.
Na kwotę wydatków składają się wszystkie wydatki poniesione przez podatnika związane z wykonywaną przez niego działalnością gospodarczą.
Wybór ryczałtu wymaga prowadzenia przez podatnika ewidencji przychodów i należności jakie powstały w związku z prowadzoną działalnością, z której będzie wynikał dochód osiągnięty z samodzielnej działalności. Rozliczenie w formie ryczałtu mogą prowadzić przedsiębiorcy, których roczny obrót nie przekroczył 25 000 000 koron. Obowiązek zapłaty podatku upływa z dniem 15 grudnia. Odliczanie kosztów uzyskania przychodu w wysokości faktycznie poniesionej wymaga od przedsiębiorcy odpowiedniego udokumentowania.
Podatki – odliczenia
Podatnik ma prawo odliczyć od podstawy opodatkowania między innymi:
odsetki od kredytów przeznaczonych na finansowanie potrzeb mieszkaniowych (oszczędności budowlane, kredyt hipoteczny, kredyt udzielony przez kasę budownictwa, udzielony przez bank w związku z kredytem mieszkaniowym lub hipotecznym)
składki na dodatkowe ubezpieczenie emerytalne i oszczędności emerytalne
składki na prywatne ubezpieczenie na życie
składki członkowskie na związki zawodowe
ulgę na dziecko.
Zaliczki na podatek
mogą być płacone w okresie półrocznym lub kwartalnym. Zaliczki półroczne opłaca przedsiębiorca, który za poprzedni rok wykazał podatek dochodowy w wysokości od 30 000 koron do 150 000 koron. Dwie zaliczki półroczne płaci się w wysokości 40% każda w terminach: 15 czerwca i 15 grudnia. Zaliczki kwartalne opłaca przedsiębiorca, który za poprzedni rok wykazał podatek dochodowy w wysokości ponad 150 000 koron. Cztery zaliczki kwartalne płaci się każdą w wysokości 25% w terminach przypadających na dzień: 15 marca, 16 czerwca, 15 września i 15 grudnia. Zaliczek podatkowych nie płaci się:
w pierwszym roku prowadzenia działalności
jeżeli wysokość podatku nie przekroczyła 30 000 koron, tj. kwoty ok. 5 000 PLN.
Wsparcie dla małych firm
Jeżeli przedsiębiorca:
przewiduje, że w danym roku osiągnie przychody niższe od 1 000 000 koron
nie jest czynnym podatnikiem VAT
jest uczestnikiem ubezpieczenia emerytalnego i zdrowotnego,
to może skorzystać ze zryczałtowanej stawki podatku w wysokości 5 469 koron za miesiąc. Na wymienioną kwotę składa się: podatek (100 koron), ubezpieczenie zdrowotne (2 393 korony), ubezpieczenie emerytalne (2 976 koron). Wymienioną kwotę płaci się na jeden rachunek w każdym miesiącu, nawet przy odnotowanej stracie.
Przy zryczałtowanej stawce podatku, przedsiębiorca nie ma obowiązku składania zeznania podatkowego i raportów ubezpieczeniowych. Wystarczy jeżeli osiągnięte w ciągu roku dochody oraz należności zostaną zarejestrowane w ostatnim dniu roku. Ta forma rozliczenia pozbawia podatnika z możliwości skorzystania z ulg podatkowych. Przedsiębiorca, który rozlicza się ryczałtem nie może osiągać dochodu z innych źródeł jeżeli łącznie w danym roku przekroczy on wartość 15 000 koron. Wybór ryczałtu jako formy opodatkowania należy zgłosić na początku roku.
Roczne zeznanie podatkowe
W przypadku zeznania rocznego składa się je za rok kalendarzowy. Do jego złożenia zobowiązani są również podatnicy, których roczny dochód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych nie przekroczył w danym roku wartości 15 000 koron oraz Ci, którzy wykazali stratę podatkową.
Jeżeli przedsiębiorca przy rozliczeniu korzysta z usług doradcy podatkowego, to ma czas na rozliczenie i zapłatę należnego podatku do 1 czerwca roku następnego po roku podatkowym. W przeciwnym razie kiedy podatnik samodzielnie dokonuje rozliczenia, to powinien złożyć zeznanie i wpłacić podatek w terminie do 1 kwietnia roku następnego. Złożenie zeznania rocznego drogą elektroniczną wydłuża wymienione terminy o 1 miesiąc.
