Księgowanie opłaty recyklingowej za reklamówki jednorazowe
Przedsiębiorca do kosztów podatkowych może zaliczyć również wydatki związane z zakupem reklamówek i innych opakowań jednorazowych. W KPiR ujmuje się je w różny sposób w zależności od sposobu ich wykorzystania w firmie. Dodatkowo od stycznia 2018 roku na przedsiębiorców zgodnie z nowelizacją ustawy o gospodarce opakowaniami i odpadami opakowaniowymi, został nałożony obowiązek pobierania tzw. opłaty recyklingowej.
Wykonywanie niektórych rodzajów działalności gospodarczej wymaga od przedsiębiorcy dokonania zakupu reklamówek jednorazowych, aby klienci nabywający towary, np.: w sklepie spożywczym mogli je zapakować do jednorazowych toreb foliowych. W przypadku kiedy wydawane są one klientom bezpłatnie w celu zapakowania zakupów, to nie spełniają wymogów, aby mogły zostać zaliczone do towarów handlowych i materiałów podstawowych. Wydatek na ich zakup należy ująć w kolumnie 13 KPiR – „Pozostałe wydatki”. W przypadku kiedy klient musi zapłacić za torby, to w tej sytuacji mamy do czynienia z towarem handlowym i przedsiębiorca umieszcza poniesiony koszt na ich zakup w kolumnie 10 KPiR.
PRZYKŁAD 1 Przedsiębiorca prowadzi sklep spożywczy. W związku z tym, że klienci muszą zapakować zakupione towary do toreb, zakupił 100 jednorazowych reklamówek, za które klient musi zapłacić 0,20 zł netto/za reklamówkę. W której kolumnie KPiR przedsiębiorca powinien zaksięgować zakup toreb?
Odpowiedź: W związku z tym, że reklamówki wydawane są klientom odpłatnie, to przedsiębiorca powinien zakwalifikować je jako towar handlowy, a poniesiony wydatek na ich zakup ująć w kolumnie 10 KPiR.
Jednorazowe torby foliowe mogą mieć też bezpośredni związek ze sprzedawanym towarem. Jeżeli np.: przedsiębiorca prowadzi piekarnię, to najczęściej torebki foliowe nabywa w celu zapakowania w nie pokrojonego pieczywa dla klientów. Wtedy również powinien zaksięgować wydatek w kolumnie 10 KPiR, ponieważ stanowią one materiał podstawowy ściśle związany ze sprzedawanym produktem. Pokrojonego chleba nie można sprzedawać bez umieszczenia go w odpowiednim opakowaniu.
Reklamówki i opakowania jednorazowe w działalności gastronomicznej, a księgowanie w KPiR
Przedsiębiorca prowadząc działalność gastronomiczną potrzebuje opakowań jednorazowych, w które będzie mógł zapakować posiłek dla klienta.
Wydatki związane z zakupem opakowań jednorazowych wykorzystywanych w działalności gastronomicznej należy zaksięgować w kolumnie 10 KPiR, ponieważ zakupione opakowania są ściśle związane z usługą gastronomiczną. Bez opakowania klient nie mógłby odebrać przygotowanego dla niego posiłku lub nie byłoby możliwości dostarczenia do niego potraw zamówionych na wynos. W tym przypadku zakup reklamówek stanowi materiał pomocniczy, dzięki któremu klient może otrzymać zakupiony posiłek. Jest to powód, dla którego zakup reklamówek także powinien być ujęty w kolumnie 10 KPiR.
Opakowania jednorazowe, a uboczne koszty zakupu
W kolumnie 11 KPiR (Uboczne koszty zakupu) należy zaksięgować wszelkie koszty związane z przesłaniem zakupionych opakowań jednorazowych, czyli wyodrębnione na fakturze koszty przesyłki (transportu). Jeżeli na dokumencie widnieje tylko jedna pozycja dotycząca zakupu towarów, to oznacza, że cena za transport została wliczona w cenę towaru i nie trzeba jej osobno księgować.
Prawidłowe zaksięgowanie kosztów zakupu reklamówek oraz opakowań jednorazowych zależy od profilu prowadzonej działalności gospodarczej oraz od okoliczności jakie występują podczas zakupów. Inaczej należy zaksięgować reklamówki, które:
wydawane są klientom celem zapakowania zakupionych towarów
służą do zapakowania gotowego wyrobu
służą do zapakowania tzw. drobnego towaru jaki został nabyty przez podatnika.
Pod uwagę należy wziąć również to, czy reklamówki są odpłatne oraz czy na fakturze zostały ujęte jako osobna pozycja.
Opłata recyklingowa – które reklamówki są nią objęte?
Od 1 stycznia 2018 roku przedsiębiorcy zostali objęci obowiązkiem doliczania do tzw. lekkiej torby na zakupy wyprodukowanej z tworzywa sztucznego wydawanej klientom w celu zapakowania zakupionych towarów, tzw. opłaty recyklingowej. Opłacie recyklingowej, zgodnie z art. 8 pkt 15a pkt a i c ustawy o gospodarce opakowaniami i odpadami opakowaniowymipodlegają opakowania wykonane z tworzywa sztucznego, takie jak torby na zakupy z uchwytami lub bez uchwytów, które występują w sprzedaży detalicznej bądź hurtowej pod warunkiem, że grubość materiału, z którego zostały wykonane wynosi:
mniej niż 50 mikrometrów, a więcej 15 mikrometrów (tzw. „lekka torba”)
równo lub powyżej 50 mikrometrów.
Zgodnie z art. 40a ust. 2 ustawy o gospodarce opakowaniami i odpadami opakowaniowymi, obowiązkowej opłacie recyklingowej nie podlegają bardzo lekkie torby wykonane z tworzywa sztucznego o grubości poniżej 15 mikrometrów, które obowiązkowo powinny być stosowane z powodów higienicznych lub w celu zapobieżenia sytuacjom, w których żywność mogłaby zostać zmarnowana (muszą stanowić podstawowe opakowanie żywności sprzedawanej luzem).
Opłata recyklingowa – sposób rozliczania
Przedsiębiorca zobowiązany jest do pobierania od klienta opłaty recyklingowej w wysokości 20 groszy od każdej lekkiej torby na zakupy przekazanej klientowi (art. 2 par. 1 Rozporządzenia Ministra Środowiska w sprawie stawki opłaty recyklingowej). Dopuszczalna maksymalna stawka wymienionej opłaty wynosi 1 złza jedną torbę. Pobrana opłata musi być przekazana do budżetu państwa w terminie do 15 dnia miesiąca następującego po kwartale, w którym została pobrana. Przedsiębiorca dokonuje wpłaty na odrębny rachunek bankowy prowadzony przez marszałka województwa. Czy przedsiębiorca prowadząc sklep może pobrać opłatę recyklingową we własnym zakresie, a klientowi wydać torbę bezpłatnie? W odpowiedzi na tak zadane pytanie przez przedsiębiorców, Minister Środowiska wydał komunikat w sprawie pobierania opłaty recyklingowej, w którym napisał, że nie ma takiej możliwości, a za niedostosowanie się do tej zasady grozi administracyjna kara pieniężna.
Nie. Prowadzący jednostkę handlową ma obowiązek pobrania opłaty recyklingowej od klienta nabywającego torbę. Jeżeli przedsiębiorca prowadzący jednostkę handlową oferuje lekkie torby na zakupy z tworzywa sztucznego bez pobierania od klientów opłaty recyklingowej, podlega administracyjnej karze pieniężnej wynoszącej od 500 zł do 20 000 zł.
W przypadku kiedy przedsiębiorca nie dokona wpłaty należnej opłaty recyklingowej w przewidzianym terminie, to zgodnie z art. 40ca ust. 1 ustawy o gospodarce opakowaniami i odpadami opakowaniowymi marszałek województwa może ustalić w drodze decyzji wysokość zaległości z tytułu opłaty recyklingowej zgodnie ze stawką opłaty obowiązującą w danym roku kalendarzowym, w którym przedsiębiorca miał obowiązek pobrać opłatę recyklingową. Jeżeli przedsiębiorca po otrzymaniu decyzji nadal nie dokona zaległej wpłaty, to marszałek może nałożyć na niego dodatkową sankcję w wysokości odpowiadającej 50% kwoty opłaty recyklingowej jaka nie została wpłacona.
Ewidencja liczby nabytych i wydanych toreb
Przedsiębiorca, który ma obowiązek wniesienia opłaty recyklingowej powinien dodatkowo prowadzić ewidencję liczby nabytych i wydanych lekkich oraz pozostałych toreb na zakupy z tworzywa sztucznego w danym roku. Ewidencja może być prowadzona w formie papierowej lub elektronicznej. Na jej podstawie przedsiębiorca ma obowiązek złożenia rocznego sprawozdania o liczbie nabytych i wydanych toreb do bazy danych o odpadach (BDO). Od 1 stycznia 2020 roku wpisu do rejestru bazy danych o odpadach można dokonać tylko w formie elektronicznej za pośrednictwem strony BDO.
Opłata recyklingowa – przychód przedsiębiorcy
Opłata recyklingowa jest dla przedsiębiorcy przychodem w momencie jej pobrania (art. 14 ust. 2 pkt 18 ustawy o PIT). W chwili jej uregulowania podatnik może zaliczyć ją do kosztów uzyskania przychodów (art. 22 ust. 1aa ustawy o PIT). Wynika z tego, że opłata recyklingowa jest dla przedsiębiorcy zarówno przychodem, jak i kosztem. Wartość opłaty recyklingowej stanowi iloczyn liczby przekazanych klientom lekkich toreb i stawki opłaty recyklingowej. Obecnie wynosi ona 0,20 zł za sztukę lekkiej torby. Wzór: Opłata recyklingowa = liczba sztuk lekkich toreb x 20 groszy/ szt.
PRZYKŁAD 2 Przedsiębiorca prowadzi firmę spożywczą. W styczniu 2021 roku przekazał klientom 100 sztuk lekkich toreb na zakupy i za każdą pobrał 20 groszy opłaty recyklingowej. Jaka będzie wysokość opłaty recyklingowej, którą będzie musiał zapłacić?
Odpowiedź: Przedsiębiorca będzie musiał zapłacić opłatę recyklingową w wysokości 20 zł (100 szt. x 20 groszy/szt.). W chwili pobrania opłaty powyższa kwota będzie dla przedsiębiorcy przychodem, a w momencie zapłaty stanie się kosztem podatkowym. Opłata recyklingowa musiała zostać opłacona najpóźniej w dniu 15 kwietnia 2021 roku.
PRZYKŁAD 3 Przedsiębiorca będący czynnym podatnikiem VAT, w styczniu 2021 roku przekazał do firmy kontrahenta nieodpłatnie 1 000 sztuk reklamówek. Czy będzie musiał uiścić opłatę recyklingową?
Odpowiedź: W celu obliczenia wysokości opłaty recyklingowej nie ma znaczenia fakt, czy reklamówki zostały przekazane nieodpłatnie, czy odpłatnie przez pobranie za nie dodatkowej opłaty. Wartość opłaty recyklingowej, którą będzie musiał zapłacić przedsiębiorca wyniesie 200 zł (1 000 szt. x 20 groszy/szt.). Termin na uiszczenie opłaty upłynął z dniem 15 kwietnia 2021 roku.
Opłata recyklingowa, a rozliczenie w podatku VAT
Obowiązujące przepisy nie zobowiązują podatników do wykazywania na wystawianych fakturach osobnej pozycji dotyczącej opłaty recyklingowej. Podobna zasada obowiązuje w przypadku sprzedaży na kasie fiskalnej. W sytuacji kiedy opłatę recyklingową płaci czynny podatnik VAT, to na fakturze lub paragonie fiskalnym powinna znaleźć się pozycja, w której zostanie wskazana liczba przekazanych klientowi toreb z tworzywa sztucznego innych niż bardzo lekkie torby.
Podstawę opodatkowania stanowi wszystko co jest zapłatą otrzymaną lub taką, która ma być otrzymana od klienta za dokonaną sprzedaż łącznie z dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę dostarczanych towarów lub świadczonych usług. W związku z tym przedsiębiorca, który pobierze od klienta opłatę 20 groszy za torbę reklamówkę musi dodatkowo opodatkować tę kwotę podatkiem VAT w wysokości 23%, co oznacza, że cena reklamówki wyniesie 25 groszy brutto za sztukę (20 gr. netto + 5 gr. podatek VAT).
Zgodnie z art. 29a ust. 6 pkt 1 ustawy o VAT do podstawy opodatkowania wchodzą także kwoty podatków, cła, opłat i innych należności o podobnym charakterze z wyłączeniem podatku VAT. Podsumowując, opłata recyklingowa powiększa podstawę opodatkowania, co zobowiązuje podatnika do naliczenia podatku VAT, który powinien być ujmowany w bieżących okresach rozliczeniowych (miesiąc lub kwartał) w zależności od złożonej deklaracji VAT.
PRZYKŁAD 4 Przedsiębiorca będący czynnym podatnikiem VAT kupił 1 000 sztuk reklamówek foliowych za kwotę 10 gr. netto/sztukę. Od stycznia 2021 roku zaczął pobierać opłatę 50 gr. netto za każdą torbę. W kwocie tej mieści się 20 gr. opłaty recyklingowej. Wszystkie torby zostały sprzedane jeszcze w styczniu 2021 roku. W jaki sposób przedsiębiorca powinien rozliczyć podatek VAT i opłatę recyklingową od sprzedanych toreb?
Odpowiedź: Przedsiębiorca za 1 000 sztuk reklamówek zapłacił razem z VAT-em 123 zł brutto (100 zł netto + 23 zł VAT). Zakupioną ilość reklamówek sprzedał za kwotę 615 zł brutto (500 zł netto + 115 zł VAT). Opłata recyklingowa zwiększa podstawę opodatkowania, dlatego przedsiębiorca musi wykazać w pliku JPK_V7 za styczeń 2021, podatek VAT należny w wysokości 115 zł oraz naliczony w kwocie 23 zł. Opłatę recyklingową powinien uregulować w terminie do 15 kwietnia 2021 roku w wysokości 200 zł.
