Jak rozliczyć podatek od ładowania samochodu elektrycznego za granicą?
Samochody elektryczne cieszą się coraz większą popularnością na całym świecie. W związku z tym rośnie zapotrzebowanie na stacje ładowania. Obecnie samochodem elektrycznym można bez większych przeszkód wybrać się w podróż zagraniczną. Jak rozlicza się podatek VAT od ładowania samochodu elektrycznego za granicą kraju?
Obowiązujące przepisy w inny sposób określają miejsce opodatkowania dla dostawy towarów, a w inny dla świadczonych usług. W przypadku towarów, które nie zostały wysłane, ani przetransportowane, miejscem opodatkowania zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT jest kraj, w którym towary znajdują się w chwili dostawy. Z kolei przy świadczeniu usług pomiędzy dwoma przedsiębiorcami za miejsce opodatkowania uważa się kraj siedziby usługobiorcy (art. 28b ustawy o VAT).
Ładowanie samochodu elektrycznego za granicą – kwalifikacja
Czynność ładowania samochodu elektrycznego za granicą powinna być właściwie zakwalifikowana, ponieważ ma to istotne znaczenie przy rozliczaniu podatku VAT.
Przykładowo polski przedsiębiorca będąc w Niemczech ładuje w tym kraju swój samochód elektryczny. Jeżeli zostanie:
uznane, że miała miejsce dostawa towarów – to miejscem opodatkowania będą Niemcy, a podatek niemiecki będzie musiał rozliczyć sprzedawca
uznane, że miało miejsce świadczenie usług – to miejscem opodatkowania jest kraj siedziby usługobiorcy, czyli w tym przypadku Polska. Polski podatnik w ramach importu usług rozlicza transakcję w kraju.
W świetle art. 2 pkt 6 ustawy o VATza towary uważane są rzeczy oraz wszystkie postacie energii. W interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 16 maja 2017 roku, nr 1462-IPPP1.4512.120.2017.1.AKO można przeczytać, że energia jest towarem, czyli w jej przypadku miejsce ma dostawa, a nie świadczenie usług. Użytkownik pojazdu elektrycznego musi naładować samochód i jest to dla niego najważniejsze. Musi pobrać odpowiednią ilość energii, aby móc kontynuować podróż. Możliwość wykorzystania specjalistycznych i zaawansowanych pod względem technologicznym urządzeń, które zostały wyposażone w konektory ładowania posiadające różny standard nie stanowi podstawowej potrzeby użytkowników korzystających z ładowarki samochodów. Zależność tę można przyrównać do możliwości korzystania ze stacji paliw przez użytkowników pojazdów o napędzie benzynowym. Kierowca nie korzysta ze stacji benzynowej tylko po to, aby zatankować paliwo, ale w celu możliwości wykorzystania dystrybutora paliw. Użytkownik potrzebuje paliwa do napędu pojazdu, którym się porusza i w tym celu musi skorzystać z urządzeń dostępnych na danej stacji, bez których nie byłoby możliwe zatankowanie samochodu.
W tym przypadku zdaniem organów podatkowych występuje dostawa towarów. Pobór energii jest głównym celem klientów zasilających swoje auto energią elektryczną. W związku z tym wykorzystanie stacji ładowania pojazdów jest celem o znaczeniu drugorzędnym, chociaż jest środkiem pozwalającym na skorzystanie ze świadczenia głównego. W tym przypadku mamy do czynienia z dostawą towarów.
W tej kwestii inne zdanie ma Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, który w wyroku z dnia 6 czerwca 2018 roku, nr III SA/Wa 3071/17 wskazał, że co prawda energia jest towarem (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT), to jednak nie oznacza to, że w każdym przypadku, w którym energia wykorzystywana jest do wykonania usługi będzie miała miejsce dostawa towarów uznana za świadczenie główne. W przypadku stacji ładowania pojazdów elektrycznych, tym co wyróżnia ofertę danego podmiotu jest urządzenie służące do ładowania pojazdów. Natomiast w benzynowej stacji paliw towarem jest paliwo oferowane przez dostawcę. Tym samym wg rozumienia sądu administracyjnego ładowanie pojazdów elektrycznych należy rozliczyć jako import usług, o którym mówi art. 2 pkt 9 ustawy o VAT. W tej sytuacji podmiotem odpowiedzialnym za rozliczenie podatkowe mógłby być usługobiorca z Polski, którego zadaniem byłoby odprowadzenie podatku należnego w kraju i który miałby możliwość do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem, że ładowanie pojazdu ma związek z wykonywaniem czynności opodatkowanych.
Ładowanie samochodów elektrycznych, a orzecznictwo TSUE
W kwestii ładowania pojazdów elektrycznych powstały pewne wątpliwości o wyjaśnienie, których postulował do TSUE Naczelny Sąd Administracyjny w postanowieniu z dnia 23 lutego 2022 roku, nr I FSK 1712/18. Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej orzekł, że w zasadzie każda transakcja powinna zostać uznana za odrębną i niezależną transakcję na gruncie podatku VAT. Jednak z drugiej strony taka transakcja, na którą składa się jedno świadczenie z punktu widzenia ekonomicznego nie powinna być rozdzielana w sposób sztuczny. NSA uważa, że bardziej trafne jest stwierdzenie mówiące, że użytkownik pojazdu nie jedzie do stacji ładowania, aby korzystać z urządzenia ładującego, ale w celu naładowania samochodu energią po to, żeby móc dalej korzystać z auta. Stacje ładowania wyposażone są w punkty służące do szybkiego i wolnego ładowania, z wyborem, których wiąże się rodzaj akumulatora w jaki wyposażony jest samochód. Na tej podstawie należy sądzić, że urządzenia udostępnione do ładowania nie są dla użytkownika celem samym w sobie, ale są jedynie środkiem umożliwiającym pobór energii elektrycznej, czyli są dostawą.
Pomimo tak jasnego przesłania, NSA skierował do TSUE zapytanie, czy opisany przypadek oznacza świadczenie usług, czy raczej należy go traktować jak dostawę towarów? Odpowiedź Trybunału Sprawiedliwości UE będzie stanowiła podstawę do tego w jaki sposób należy prawidłowo rozliczać czynność ładowania pojazdów elektrycznych za granicą. Dopóki nie będzie odpowiedzi ze strony TSUE, to cały czas będą istniały wątpliwości co do prawidłowego rozliczania pojazdu elektrycznego za granicą, bowiem nie wiadomo czy świadczona jest usługa, czy też dostawa towarów.
