W większości przypadków obowiązek podatkowy określa się na podstawie otrzymanych lub wystawianych faktur. Przy imporcie usług obowiązek podatkowy powstaje w momencie wykonania usługi. W związku z tym nabywca ma obowiązek opodatkować transakcję związaną z zakupem od zagranicznego kontrahenta w chwili wykonania usługi nawet jeżeli nie będzie posiadał faktury potwierdzającej transakcję.
W przypadku importu usług obowiązek podatkowy powstaje w chwili wykonania usługi. Chodzi o usługi od kontrahentów zagranicznych, dla których miejscem ich świadczenia oraz miejscem opodatkowania jest kraj nabywcy. Przedsiębiorca, który zajmuje się importem usług zobowiązany jest do opodatkowania transakcji podatkiem VAT w okresie wykonania usługi. Powinien wystawić dokument wewnętrzny opodatkowujący zakup wg krajowej stawki VAT odpowiedniej dla danej usługi. Czynny podatnik VAT, który dokonuje importu usług ma obowiązek wykazać podatek w deklaracji rozliczeniowej po stronie podatku należnego, gdzie jako nabywca opodatkowuje import usług w kraju, a po stronie podatku naliczonego może odliczyć podatek od zakupu. Dla podatnika VAT import usług jest transakcją neutralną w podatku VAT.
Przedsiębiorca korzystający ze zwolnienia z VAT nie ma prawa do obniżenia podatku należnego o naliczony. W przypadku tych osób import usług nie jest neutralny pod względem podatku od towarów i usług. Jeżeli nabywcą usług od kontrahenta zagranicznego jest podatnik zwolniony z VAT, to ma on obowiązek opodatkowania importu usług, wykazania nabycia w deklaracji VAT-9M i zapłaty należności podatkowej wynikającej z deklaracji.
Import usług – wyjątki od zasad ogólnych
W większości przy imporcie usług obowiązek podatkowy powstaje w oparciu o zasady ogólne, czyli w dacie wykonania usługi lub w dacie zapłaty. Od tej zasady są pewne wyjątki, które dotyczą poniższych przypadków:
usługi, dla których w związku z ich świadczeniem ustala się następujące po sobie terminy płatności lub rozliczeń – obowiązek podatkowy powstaje w momencie wykonania, gdzie usługi uznaje się za wykonane z upływem każdego okresu, do którego odnoszą się rozliczenia i płatności aż do momentu zakończenia świadczenia tych usług
usługi świadczone w sposób ciągły przez okres dłuższy niż 1 rok, dla których w danym roku nie upływają terminy rozliczeń i płatności – obowiązek podatkowy powstaje w momencie wykonania, gdzie usługi uznaje się za wykonane z upływem każdego roku podatkowego aż do momentu zakończenia świadczenia tych usług
usługi przed wykonaniem których została dokonana zapłata części należności, szczególnie została wpłacona przedpłata, zaliczka, zadatek, rata – obowiązek podatkowy powstaje w momencie dokonania zapłaty w danej części.
Aby ustalić moment powstania obowiązku podatkowego ważny jest charakter nabywanych usług.
Określanie momentu obowiązku podatkowego przy imporcie usług
Prawidłowe ustalenie momentu wykonania usługi jest bardzo ważne ze względu na określenie momentu powstania obowiązku podatkowego. Przy imporcie usług, obowiązek podatkowy nie ma związku z fakturą dokumentującą transakcję. Faktura pomaga jedynie w określeniu danych sprzedawcy.
Ustalenie prawidłowego momentu powstania obowiązku podatkowego ma duże znaczenie w przypadku czynnych podatników VAT, ponieważ informacja ta potrzebna im jest z uwagi na możliwość obniżenia kwoty podatku VAT należnego o VAT naliczony. Zgodnie z przepisami ustawy o VAT (art. 86 ust. 10 pkt 2 ustawy o VAT) prawo do obniżenia kwoty podatku należnego przy imporcie usług, gdzie podatnikiem jest nabywca powstaje w rozliczeniu za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy w podatku należnym u nabywcy. Rozliczenie importu usług przez czynnych podatników VAT w części deklaracyjnej pliku JPK-V7M lub JPK-V7K powinno być wykazane po stronie podatku naliczonego i należnego na jednej deklaracji składanej za okres powstania obowiązku podatkowego z tytułu nabycia usługi.
VAT UE w świetle usług od kontrahenta z UE
Nie jest obowiązkiem przedsiębiorcy wykazywanie w informacji podsumowującej VAT UE informacji o dokonanym imporcie usług z państw należących do Unii. W obecnym formularzu brak jest miejsca na wskazanie wewnątrzwspólnotowego nabycia usług. Jednak podatnik powinien dokonać rejestracji dla celów wewnątrzwspólnotowych. Zobowiązany jest do tego zarówno czynny podatnik VAT jak i zwolniony. Do rejestracji służy formularz VAT-R. Nievatowiec wypełnia część C3 wniosku VAT-R. Przy imporcie usług, gdzie nabywca ma obowiązek opodatkowania nabycia, do rozliczenia dla celów VAT najważniejszy jest moment wykonania usługi, dlatego też przedsiębiorca nie powinien czekać na fakturę, aby rozliczyć VAT.
