Z dniem 1 stycznia 2021 roku został zniesiony obowiązek posiadania przez dostawcę towaru lub usługi potwierdzenia odbioru faktury korygującej in minus przez nabywcę. Od tego dnia podatnik powinien jednak w inny sposób udowodnić posiadanie prawa do korekty. rozliczenie faktury korygujacej

Korekta „in minus”

Do końca 2020 r. obowiązywał przepis (art. 29a ust. 13 – 14 ustawy o VAT) zgodnie, z którym do obniżenia podstawy opodatkowania w stosunku do podstawy określonej na fakturze z wykazanym podatkiem VAT podatnik mógł dokonać korekty obrotu jeżeli przed upływem terminu do złożenia deklaracji VAT za dany okres rozliczeniowy był w posiadaniu potwierdzenia otrzymania faktury korygującej przez nabywcę. Jeżeli podatnik uzyskał takie potwierdzenie już po terminie złożenia deklaracji VAT za dany okres rozliczeniowy, to miał prawo uwzględnić korektę za okres, w którym otrzymał potwierdzenie. 
Od 1 stycznia 2021 r. ust. 13 otrzymał nowe brzmienie. Obecnie podatnik ma prawo obniżyć podstawę opodatkowania za dany okres rozliczeniowy pod warunkiem, że z posiadanej przez niego dokumentacji będzie wynikało, że uzgodnił z nabywcą towaru lub usługobiorcą warunki obniżające podstawę opodatkowania. Zgodnie z nowymi przepisami został zniesiony warunek uzyskania potwierdzenia otrzymania korekty przez nabywcę. 
Art. 29a ust. 13 ustawy o VAT zawiera treść:

obniżenia podstawy opodatkowania, w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze z wykazanym podatkiem, dokonuje się za okres rozliczeniowy, w którym podatnik wystawił fakturę korygującą, pod warunkiem że z posiadanej przez tego podatnika dokumentacji wynika, że uzgodnił on z nabywcą towaru lub usługobiorcą warunki obniżenia podstawy opodatkowania dla dostawy towarów lub świadczenia usług określone w fakturze korygującej oraz warunki te zostały spełnione, a faktura ta jest zgodna z posiadaną dokumentacją. W przypadku gdy w okresie rozliczeniowym, w którym została wystawiona faktura korygująca, podatnik nie posiada dokumentacji, o której mowa w zdaniu pierwszym, obniżenia podstawy opodatkowania dokonuje za okres rozliczeniowy, w którym dokumentację tę uzyskał.

Zasady dotyczące korekty jakie zostały określone w art. 29a ust. 13 ustawy o VAT mają zastosowanie w przypadku czynności określonych w art. 29a ust. 10 pkt 1 -3 ustawy o VAT, czyli: udzielone po dokonaniu sprzedaży opusty i obniżki cen, zwroty opakowań i towarów, zwroty zaliczek w przypadku anulowania sprzedaży. Powyższa zasada dotyczy także przypadków stwierdzenia pomyłki w kwocie podatku na fakturze i wystawienia faktury korygującej do faktury z wykazaną kwotą podatku wyższą od należnej.
W dalszym ciągu zostały utrzymane w mocy zasady obowiązujące dotyczące przypadków wskazanych w art. 29a ust. 15 ustawy o VAT:

Warunku posiadania dokumentacji, o którym mowa w ust. 13, nie stosuje się w przypadku:
1) eksportu towarów i wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów;
2) dostawy towarów i świadczenia usług, dla których miejsce opodatkowania znajduje się poza terytorium kraju;
3) sprzedaży: energii elektrycznej, cieplnej lub chłodniczej, gazu przewodowego, usług dystrybucji energii elektrycznej, cieplnej lub chłodniczej, usług dystrybucji gazu przewodowego, usług telekomunikacyjnych oraz usług wymienionych w poz. 24–37, 50 i 51 załącznika nr 3 do ustawy.

Nowa treść art. 29a ust. 13 ustawy o VAT rodzi wątpliwości związane z dokumentacją jaką zobowiązany jest posiadać podatnik, aby móc potwierdzić fakt, że jako sprzedawca uzgodnił z nabywcą warunki obniżające podstawę opodatkowania oraz, że warunki te zostały spełnione i faktura jest zgodna z posiadaną dokumentacją. Podatnicy zadają sobie pytanie, czy wystarczy jeżeli będą w posiadaniu jedynie np.: korespondencji e-mailowej z nabywcą, która będzie zawierała uzgodnienia dotyczące obniżenia ceny, czy aneksu do umowy. W takim wypadku podatnicy mogą zostać obciążeni dodatkowym obowiązkiem jakim jest zbieranie właściwej dokumentacji. 
Uzasadnienie dotyczące projektu nowelizacji wprowadzającej wymienione zmiany zawiera wyjaśnienie, że: przez uzgodnienie warunków transakcji należy rozumieć posiadanie dokumentów, z których jednoznacznie wynika treść uzgodnienia. Jeżeli podatnik nie będzie posiadał innych dokumentów niż dokonana korekta, to w myśl nowych przepisów będzie ona też dokumentem potwierdzającym nowe warunki transakcji o ile będzie można potwierdzić, że korekta została dostarczona do nabywcy.

Korekta otrzymana przez nabywcę

Zmiana treści art. 29a ust. 13 ustawy o VAT spowodowała, że inaczej brzmi także art. 86 ust. 19a ustawy o VAT. W nowej odsłonie przepisu napisane jest, że w przypadku obniżenia podstawy opodatkowania, o którym mówi art. 29a ust. 13 lub stwierdzenia, że doszło do pomyłki w kwocie podatku na fakturze, o którym mowa jest w art. 29a ust. 14, to nabywca towaru lub usługi ma obowiązek zmniejszenia kwoty VAT w rozliczeniu za okres, w którym warunki obniżenia zostały uzgodnione ze sprzedawcą o ile warunki te zostały spełnione przed upływem okresu rozliczeniowego. 
W sytuacji kiedy zostaną dokonane już po upływie okresu rozliczeniowego, w którym zostały uzgodnione, to nabywca ma obowiązek zmniejszenia kwoty VAT w rozliczeniu za okres, w którym zostały one spełnione. Jeżeli podatnik nie obniży podatku VAT naliczonego na fakturze, której dotyczy korekta, a ma prawo do takiego obniżenia, to będzie mógł zmniejszyć kwotę VAT naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym zostało dokonane obniżenie.

Korekta „in plus”

Od 1 stycznia 2021 roku zostały wprowadzone nowe przepisy dotyczące także sposobu rozliczania faktur korygujących „in plus”. W związku z tym art. 29a ust. 17 ustawy o VAT otrzymał nowe brzmienie: 

W przypadku, gdy podstawa opodatkowania uległa zwiększeniu, korekty tej podstawy dokonuje się w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym zaistniała przyczyna zwiększenia podstawy opodatkowania.

Zgodnie z nim w przypadku:
  • kiedy korekta wynika z przyczyn powstałych już w momencie wystawienia faktury pierwotnej, to należy ją rozliczyć za okres, w którym została wykazana faktura pierwotna
  • kiedy korekta wynika z przyczyn, do których doszło już po dokonanej sprzedaży, to korekta powinna mieć miejsce w rozliczeniu za miesiąc, w którym została wystawiona faktura korygująca
  • jeżeli błąd na fakturze pierwotnej został wykryty w późniejszym terminie, to można zwiększyć podstawę opodatkowania w rozliczeniu za okres, w którym została wykazana faktura pierwotna.
Takie same zasady obowiązują w przypadku WNT, dlatego zostały wprowadzone zmiany w przepisie art. 30a ust. 1 ustawy o VAT, do którego został dodany odsyłacz do prawidłowego stosowania przepisu art. 29a ust. 17 ustawy. Dzięki tej zmianie został uregulowany sposób dokonywania korekt zwiększających podstawę opodatkowania w przypadku WNT. Natomiast same zasady jakie były stosowane do tej pory nie uległy zmianie. 
W związku z dodaniem do art. 30a ust. 1 ustawy odsyłacza do art. 29a ust. 17 ustawy został uściślony przepis dotyczący zwiększenia podstawy opodatkowania przy eksporcie. Na skutek tego do art. 29a ustawy o VAT został dodany ust. 18 o treści:

W przypadku eksportu towarów i wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów zwiększenie podstawy opodatkowania, o którym mowa w ust. 17, następuje nie wcześniej niż w deklaracji podatkowej składanej za okres rozliczeniowy, w którym wykazane zostały te transakcje.


Data publikacji: 2021-05-02, autor: FakturaXL

ZADAJ PYTANIE DO ARTYKUŁU