Podatnicy, którzy składają deklaracje JPK-VAT mają obowiązek stosowania specjalnych oznaczeń w stosunku do niektórych rodzajów transakcji dokonywanych poprzez interfejs elektroniczny. Jednym z oznaczeń stosowanych w JPK-V7 jest kod IED.
Interfejs elektroniczny (platforma) oznacza dowolne urządzenie lub oprogramowanie, dzięki któremu możliwe jest nawiązanie kontaktu użytkownika będącego sprzedawcą z użytkownikiem będącym nabywcą towarów.
Interfejs elektroniczny swoim zakresem obejmuje między innymi:
Oznaczenie IED – kiedy należy zastosować w JPK VAT?
Par. 10 ust. 4 pkt 2b rozporządzenia w sprawie szczegółowego zakresu danych zawartych w deklaracjach podatkowych i w ewidencji w zakresie podatku od towarów i usług wskazuje, że oznaczenie IED umieszcza się w pliku JPK VAT w przypadku dostawy towarów wymienionej w art. 7a ust. 1 i 2 ustawy, której dokonał podatnik niekorzystający z procedury szczególnej. Wskazuje na to dział XII w rozdziale 6a lub 9 ustawy, czyli przepisy mówiące o VAT OSS lub VAT IOSS. Zatem w takim przypadku należy odnieść się do treści art. 7a ustawy o VAT, a dokładniej ust. 1
W przypadku, gdy podatnik ułatwia, poprzez użycie interfejsu elektronicznego, takiego jak platforma, platforma handlowa, portal lub podobne środki, zwanego dalej „interfejsem elektronicznym”, sprzedaż na odległość towarów importowanych w przesyłkach o wartości rzeczywistej nieprzekraczającej wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 150 euro, uznaje się, że podatnik ten samodzielnie otrzymał towary i dokonał ich dostawy.
Z kolei w ust. 2wspomnianego przepisu jest napisane, że:
W przypadku, gdy podatnik ułatwia, poprzez użycie interfejsu elektronicznego, dokonanie na terytorium Unii Europejskiej przez podatnika nieposiadającego siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Unii Europejskiej: 1) wewnątrzwspólnotowej sprzedaży towarów na odległość lub 2) dostawy towarów na rzecz podmiotu niebędącego podatnikiem – uznaje się, że podatnik, który ułatwia tę dostawę, samodzielnie otrzymał towary i dokonał ich dostawy.
Z powyższych przepisów wynika, że odpowiedzialność za zobowiązania w podatku VAT z tytułu wymienionych transakcji zostaje przeniesiona na podatników prowadzących działalność gospodarczą w zakresie zarządzania interfejsami elektronicznymi i w ten sposób zostaje wprowadzona tzw. fikcja prawna, którą przyjmuje się jedynie na potrzeby podatku VAT. W praktyce fikcja prawna polega na tym, że odpowiedzialność za zobowiązania VAT za konkretne dostawy towarów przechodzi na podatnika zarządzającego danym interfejsem elektronicznym. Takie rozwiązanie zostało wprowadzone w celu zwiększenia efektywności poboru podatków i zmniejszeniu sporych obciążeń administracyjnych występujących po obu stronach transakcji.
Fikcja prawna dla towarów, o których mowa jest w art. 7a ustawy o VAT. Od 1 lipca 2021 stosowana jest dla platform w przypadku:
nabycia towarów, czyli dostawy B2B pomiędzy platformą a sprzedawcą, który w praktyce sprzedaje towary na potrzeby konsumentów
dokonania dostawy towarów B2C pomiędzy platformą, a faktycznym konsumentem.
PRZYKŁAD 1 Przedsiębiorca z Polski jest właścicielem sklepu internetowego. Nabywcami towarów są różni kontrahenci. 5 lutego konsument z Polski zakupił przez platformę internetową przedsiębiorcy, towar znajdujący się w Chinach. Wartość zakupionego produktu wyniosła 100 euro. Towar do polskiego konsumenta został wysłany z Chin do Polski w bezpośredniej przesyłce. W jaki sposób powinien zostać rozliczony podatek w oparciu o art. 7a ustawy o VAT?
W opisanym przykładzie podatnikiem podatku VAT jest platforma sprzedażowa z uwagi na to, że zakupione przez konsumenta towary miały wartość niższą niż 150 euro i znajdowały się w kraju trzecim, w Chinach. W tym przypadku fikcja prawna polega na tym, że sklep internetowy został uznany za ten, który:
nabył towar od chińskiego sprzedawcy (dostawa towarów B2B). Sprzedawca z Chin nie ma obowiązku związanego z VAT w Polsce z uwagi na to, że miejsce opodatkowania dostawy znajduje się w Chinach
W przypadku, kiedy krajowy konsument nie importuje towaru i jednocześnie polski sklep internetowy nie jest zarejestrowany do procedury szczególnej VAT IOSS, to sklep ma obowiązek rozliczenia podatku VAT w Polsce z uwagi na miejsce opodatkowania dostawy znajdujące się w Chinach. W tej sytuacji podatek VAT od importu towarów zobowiązany jest rozliczyć konsument i chociaż transakcja nie podlega pod opodatkowanie w kraju, to i tak w deklaracji JPK VAT musi zostać wskazany kod IED.
W pliku JPK VAT, kod IED służy do oznaczania następujących transakcji dotyczących:
sprzedaży na odległość towarów importowanych w przesyłkach o wartości rzeczywistej nieprzekraczającej kwoty 150 euro
transakcji dostawy towarów na rzecz podmiotu niebędącego podatnikiem o ile sprzedaż odbywa się z zastosowaniem fikcji prawnej dotyczącej interfejsu elektronicznego.
Procedurą oznaczania IED zostały objęte podmioty:
które nie posiadają siedziby działalności gospodarczej w Unii Europejskiej
które realizują dostawy towarów na rzecz konsumentów w Unii Europejskiej
które nie są zarejestrowane do procedury szczególnej OSS lub IOSS.
Kod IED – których transakcji nie oznacza się kodem?
Oznaczenia IED w plikach JPK VAT nie stosuje się w przypadku interfejsów elektronicznych korzystających z procedury szczególnej VAT OSS lub VAT IOSS (par. 10 ust. 4 pkt 2b rozporządzenia w sprawie szczegółowego zakresu danych zawartych w deklaracjach podatkowych i w ewidencji w zakresie podatku od towarów i usług).
Rejestracja do procedury szczególnej OSS lub IOSS w którymkolwiek państwie Unii Europejskiej oznacza, że przedsiębiorca nie jest zobowiązany do stosowania oznaczenia IED.
PRZYKŁAD 2 Przedsiębiorca z Polski jest właścicielem sklepu internetowego. Towary z jego sklepu kupują różni kontrahenci. 5 lutego konsument z Polski zakupił przez platformę internetową towar znajdujący się w Chinach. Wartość zakupionego towaru wyniosła 100 euro. Sprzedawca wysłał do konsumenta z Polski w bezpośredniej przesyłce do kraju towar z magazynu w Chinach. Przedsiębiorca dokonał rejestracji do procedury szczególnej VAT IOSS. W jaki sposób powinien zostać rozliczony podatek w oparciu o art. 7a ustawy o VAT?
Podobnie jak w pierwszym przykładzie sklep internetowy został uznany za podatnika VAT. Konsument nabył produkty o wartości nieprzekraczającej 150 euro, które znajdowały się w kraju trzecim. W tym przypadku również została zastosowana fikcja prawna. Przyjmuje się, że platforma:
nabyła towary od chińskiego sprzedawcy jako dostawę towarów B2B. Chiński sprzedawca nie ma obowiązków związanych z podatkiem VAT w Polsce, ponieważ miejsce opodatkowania tej dostawy znajduje się w Chinach
dokonała sprzedaży w ramach SOTI w stosunku do polskiego konsumenta.
Rejestracja platformy do procedury VAT IOSS powoduje, że transakcja zostanie opodatkowana w Polsce. W tej sytuacji import towarów zwolniony jest z VAT po przedstawieniu właściwym organom celnym ważnego numeru IOSS platformy, który został podany w zgłoszeniu celnym w chwili przechodzenia odprawy celnej. Rejestracja do procedury szczególnej VAT IOSS lub VAT OSS powoduje, że właściciel sklepu internetowego nie musi w deklaracji JPK VAT przy dostawie B2C wskazywać oznaczenia IED.
